حسین خضوعی
حسین خضوعی
خواندن ۱ دقیقه·۴ سال پیش

نفسم گرفت از این شب در این حصار بشکن

?
انسان...
«ناحیه‌»ای است
محصور در «تعلقات»ش
از آنچه می‌ترسد از دست بدهد
«شروع» می‌شود.
و به آنچه طمع دارد بدست بیاورد
«پایان» می‌یابد.
?
وسعت آدمی
و شاخص اندازه‌گیری‌اش را
نوع «ترس» و «طمع» او
و جنس «هَمّ» و «غَمّ»اش
مشخص می‌کند؛
?
فردی‌که «ترس و طمع»اش
تعداد فالوورها و لایک‌های آن‌ها است
با «کیلو فالور» و «کیلولایک» تعریف می‌شود.
?
فردی‌که «هم و غم»اش
توسعه‌ی ملک و تعداد آپارتمان است
با «مترمربع» اندازه‌گیری می‌شود.
?
فردی‌که
می‌ترسد «صندلی‌ کنونی‌»اش را بگیرند
و به هر هزینه‌ای طمع دارد بر «صندلی بلندتر»ی بنشیند
با «رنگ و ارتفاع» صندلی سنجیده می‌شود.
?
فردی‌که
نه دارد که تهدیدش کنند که می‌گیریم
و نه می‌خواهد که تطمیعش کنند که می‌دهیم
 از حصار سنجش آزاد  و بدون حد و مرز است.
?
فردی‌که
غمش، تضییع «حقوق»
و هَمّش، اقامه‌ی «حق» است
از حق «شروع» می‌شود
و تا حق ادامه دارد
«ادامه» می‌یابد.



انسانتعریف انسانترس و طمعاندازه انسانحصار شب
بر سر آنم که گر زدست برآید دست به کاری زنم که غصه سراید
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید