سرمایههای انسان دو نوعاند؛
?غیراصیلها در بیرون ما هستند ولی اصیلها در درون ما
?غیراصیلها با خرج کردن کم میشوند ولی اصیلها با خرج کردن زیاد.
?غیراصیلها با گذر زمان میکاهند ولی اصیلها با گذر زمان میبالند.
?غیراصیلها نیاز به محافظت دارند ولی اصیلها از ما محافظت میکنند.
?از غیراصیلها با واسطهی حواس پنجگانه لذت میبریم، اما لذت اصیلها را بیواسطه در درون خود وجدان میکنیم.
?وقت رفتن از دنیا غیر اصیلها را باید بگذاریم و برویم ولی اصیلها را میتوانیم با خودمان ببریم.