در زیرساخت هر شبکهی حرفهای، تجهیزات پسیو و اکتیو باید بهدرستی مدیریت، نصب و محافظت شوند. این وظیفه بر عهدهی رک شبکه است. رکها به شکل سازمانیافتهای از تجهیزات پشتیبانی میکنند و مانع آسیبدیدگی، بینظمی یا تداخل عملکرد آنها میشوند.
اما یکی از سوالات اصلی در زمان طراحی یا اجرای پروژههای شبکهای این است:
"از رک دیواری استفاده کنیم یا رک ایستاده؟"
شناخت تفاوتها، مزایا، معایب و کاربرد هرکدام، به انتخاب درست و جلوگیری از هزینههای اضافی کمک میکند.
رک دیواری نوعی رک با ابعاد کوچکتر است که مستقیماً روی دیوار نصب میشود. معمولاً در ارتفاعهای بین ۴U تا ۱۲U تولید میشود و مناسب دفاتر کوچک، فضاهای محدود و پروژههایی با حجم تجهیزات پایین است.
دفاتر اداری، شبکههای خانگی،واحدهای آپارتمانی، سیستمهای نظارتی سبک، دفاتر فروش و پروژههای SMB (کسبوکارهای کوچک)
رک ایستاده کابینتی با ابعاد بزرگتر است که روی زمین نصب میشود و ظرفیت بسیار بیشتری نسبت به رک دیواری دارد. این رکها معمولاً در سایزهای ۲۲U، ۳۲U، ۴۲U یا حتی بزرگتر تولید میشوند.
سازمانها، مراکز داده، شرکتهای فناوری اطلاعات، دانشگاهها، بیمارستانها و پروژههای سنگین که نیاز به رک با ظرفیت بالا دارند.
لیست کامل تجهیزات را تهیه کنید و به یونیت موردنیاز توجه داشته باشید.
عمق تجهیزات باید با عمق رک هماهنگ باشد (عمق ۴۰، ۶۰ یا ۸۰ سانتیمتر).
تعداد فن، محل قرارگیری و تهویه مناسب، بهویژه در پروژههای گرمازا حیاتی است.
رک دیواری باید روی دیوار مقاوم نصب شود و رک ایستاده نیاز به فضای تهویه مناسب دارد.
در محیطهای اداری یا پر رفتوآمد، رک باید درب قفلدار داشته باشد.
انتخاب بین رک دیواری و رک ایستاده به حجم تجهیزات، فضای نصب، سطح دسترسی و بودجه بستگی دارد.
یک انتخاب هوشمندانه، از آسیب به تجهیزات جلوگیری کرده و طول عمر شبکه را افزایش میدهد.
