برای بسیاری از طراحان نپرداختن به رنگ و جزئیات طرح اولیه کار بسیار سختیه، و شاید همین حفط تعادل و خویشتن‌داری هم به نوعی مهارت بحساب بیاد! اما واقعاً اینهمه زحمت و جلوگیری از خوش ذوقی و نبوغ ارزشش رو داره؟
وایرفریم‌ها طرح نیستند، اما وفاداری بالایی هم به طرح نهایی ندارند! وایرفریم‌ها عمدتاً بدون رنگ طراحی می‌شوند و نمایانگر طرح و معماری اطلاعات می‌باشند.
اما چرا هنوز بسیاری از طراحان از رسم وایرفریم‌ها شروع به کار طراحی محصول می‌نمایند؟
هدف و استدلال برای الزام ترسیم وایرفریم‌ها به ۳ دلیل انجام می‌گیرد:
۱. در وایرفریم‌ها، بدون پرداختن به زیبایی‌شناسی طرح، قابلیت استفاده و کاربری محصول مدنظر قرار می‌گیرد و توجه طراحان معطوف به جزئیات نامربوط نخواهد شد.
۲. ترسیم وایرفریم سریعتر است، مسائل بصورت مفهومی پیش برده می‌شود و ریسک افزایش هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.
۳. آنها ابزاری دقیق برای ایجاد مستندات حاصل از بررسی دقیق تعاملات طراحی بصری هستند.
اما چرا تاکید سابق بر طراحی ساده وایرفریم‌ها، با تغییراتی مواجه شده است؟ دلایل زیر در این رابطه تا حدودی به چراییِ این امر می‌پردازد:
-امروزه به ندرت می‌توان در جلسات معارفه طرح، به صحبت درباره‌ی رنگ دکمه‌های اصلی نپرداخت! و عملاً با ارائه‌ی وایرفریم‌ها، پرداختن به سایر موارد مهم به حاشیه رانده می‌شود.
- ایجاد دیزاین سیستم با نرم‌افزارهای مربوطه، در بسیاری موارد از ترسیم وایرفریم‌های با وفادارای بیشتر نسبت به طرح نهایی (High fidelity)، آسانتر هستند!
- در اکثر مواقع طراحی وایرفریم‌ها در طرح نهایی به کل تغییر کرده و هیچ اثری از آن مشهود نخواهد بود!
اما جایگزین وایرفریم‌ها چه چیزی می‌تواند باشد؟
اسکچ بزنید! لازمه‌ی اسکچ زدن، نقاشی بلد بودن نیست! کافیست ارتباطات (communicate) درست طرح محصول را مدنظر قرار دهید.
هیچ طراحی دوست ندارد با وایرفریم سر و کله بزند، و نهایتاً فقط برای اعمال رنگ در آن از سرمایه‌گذار نظراتش را جویا شود. هیچ توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزاری نمی‌خواهد روی طرحی کار کند که جایی برای مانور و اعمال موارد تخصصی خودش باقی نگذاشته است. طراحی وایرفریم می‌تواند جلوی نبوغ و نوآوری تیم دست‌اندرکار را بگیرد؛ اما اگر جای بحث و گفتگو را باز بگذارید، اون موقع است که جادو اتفاق می‌افتد!
منبع:
https://www.antonsten.com/wireframes
