تصویری که از سنگ های قیمتی در بین مردم رواج پیدا کرده ، دستی سالخورده با یک انگشتر عقیق بوده است که با گذشت زمان و بهره از سلایق جدید و طراحی ها و تبلیغات ، اغلب افراد به استفاده ازین سنگ ها علاقمند شدند.
سنگ ها به سه دسته تقسیم می شوند :
• سنگ های طبیعی که از دل معدن استخراج شده و بدون دخالت انسان ایجاد می شوند.
• سنگ های شبیه سازی شده ( سنتتیک ) که محیط را برای تشکیل سنگ آماده می کنند. همچون الماس هایی که در لابراتوار با متراکم کردن کربن بوجود می آیند.
• سنگ های مصنوعی که ضایعات سنگ های تراش خورده را ذوب و قالب گیری میکنند و یا از مواد مشابه و همرنگ سنگ مورد نظر بهره می برند.
در نهایت میزان تقاضا برای سنگ های طبیعی بالاتر بوده که از ارزش و خاصیت بالایی نیز برخوردارند.
از رایج ترین سنگ های طبیعی زینتی می توان به الماس ، یاقوت ، عقیق ، زمرد ، فیروزه ، آمتیست ، سیترین و اوپال اشاره کرد . با توجه به آب و هوای مختلف در سراسر کره خاکی ، هر سنگی متعلق به بخشی از آب و هوای مخصوص به خود که در آن متولد می شود می باشد.
به عنوان مثال در یمن ، مرغوب ترین عقیق که فراوانی و تنوع رنگ بالایی دارد یافت می شود. همچنین در سریلانکا و برمه بهترین یاقوت ، در آمریکا و مصر فیروزه ( که البته بهترین گونه فیروزه در معادن نیشابور یافت می شود ) وجود دارند.
• سایز سنگ : طبیعتا هر اندازه سنگ بزرگتر باشد ، ارزش آن بیشتر و گران قیمت تر می باشد.
• رنگ سنگ : عوامل موثری و متعددی بر رنگ سنگ تاثیر می گذارند که به آن اشاره می شود.
غلظت رنگ : هرچه غلظت آن بیشتر باشد طبیعتا بهتر خواهد بود و کیفیت بهتری دارد. همچون فیروزه که اگر طیف رنگی آن به آبی آسمانی متمایل تر از سبز باشد ، باکیفیت تر و با ارزش تر خواهد بود.
میزان شفافیت: میزان شفافیت و خلوص داخل سنگ که همان ناخالصی است و از اهمیت بسیاری برخوردار است.
• ملیت سنگ : که پیشتر بیان شد و در قیمت گذاری تاثیر بسزایی دارد.
تراش دستی از ارزش بالاتری برخوردار است اما بدلیل اینکه سنگ های جواهری در هنگام تراش به علت حساسیتی که دارند امکان متلاشی شدنشان وجود دارد ،از دستگاه برای تراش استفاده می کنند.
برلیان که امروزه به عنوان سنگ آن را می شناسند در واقع نوعی تراش بر روی الماس است . تراش دامله یا تخت نیز بر روی سنگ های غیر جواهری که بافت کریستالی دارند همچون عقیق و فیروزه صورت می گیرد.
منبع : goharaneh.com
