در دنیای امروز، ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین و اتریوم به بخشی از بحث‌های داغ سرمایه‌گذاری تبدیل شده‌اند و تقریباً هر کسی که به فناوری یا سرمایه‌گذاری علاقه دارد، حداقل یک‌بار نام این دارایی‌ها را شنیده است. در این میان، فناوری بلاکچین به عنوان زیرساخت اصلی این دارایی‌ها نقش کلیدی ایفا می‌کند. یکی از بلاکچین‌هایی که به دلیل طراحی پیشرفته و علمی خود مورد توجه قرار گرفته، کاردانو است. این پلتفرم با رویکردی مبتنی بر پژوهش‌های آکادمیک و تغییرات مستمر، توانسته جایگاه ویژه‌ای در دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال به دست آورد.
کاردانو با استفاده از هارد فورک‌های متعددی که در طول مسیر توسعه خود تجربه کرده، توانسته قابلیت‌ها و عملکردهای خود را ارتقا دهد. هر هارد فورک، فرصتی بوده تا این شبکه قوی‌تر و پیشرفته‌تر شود. در این مقاله از بلاگ کیف پول من، به بررسی دقیق هارد فورک‌های کاردانو و تأثیرات آن‌ها بر عملکرد شبکه می‌پردازیم. هدف ما این است که شما به عنوان کاربر یا سرمایه‌گذار با اهمیت این تغییرات آشنا شوید و درک بهتری از قابلیت‌های این بلاکچین پیشرفته پیدا کنید.
کاردانو یکی از پیشرفته‌ترین بلاکچین‌های جهان است که با تمرکز بر پایداری، امنیت و تمرکززدایی طراحی شده است. برخلاف بسیاری از بلاکچین‌های دیگر که بدون برنامه‌ریزی دقیق رشد کرده‌اند، کاردانو از ابتدا با تکیه بر پژوهش‌های علمی و بررسی‌های جامع توسعه داده شده است.
این شبکه از الگوریتم اجماع Ouroboros استفاده می‌کند که به طور خاص برای بهبود امنیت و مقیاس‌پذیری طراحی شده است. کاردانو در طول زمان با استفاده از هارد فورک‌ها، توانسته عملکرد خود را بهبود دهد و بستری مطمئن برای برنامه‌های غیرمتمرکز و پروژه‌های نوآورانه ایجاد کند.
اگر بخواهیم ساده توضیح دهیم، هارد فورک یعنی اعمال تغییراتی اساسی در پروتکل یک بلاکچین. این تغییرات ممکن است برای اضافه کردن قابلیت‌های جدید، رفع مشکلات یا بهینه‌سازی ساختار شبکه انجام شود.
در بسیاری از بلاکچین‌ها، هارد فورک‌ها می‌توانند منجر به ایجاد دو زنجیره موازی شوند که هرکدام جامعه و مسیر خاص خود را دارند. اما در کاردانو، هارد فورک‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که به‌روزرسانی‌ها بدون ایجاد انشعاب و به صورت یکپارچه در شبکه اعمال شوند. این رویکرد باعث شده تا هم کاربران و هم توسعه‌دهندگان بتوانند با اطمینان کامل از این تغییرات بهره‌مند شوند.
در مراحل ابتدایی توسعه، کاردانو در سال 2017 و در دوران بایرون به صورت یک شبکه متمرکز و تحت مدیریت گروهی محدود از نودها راه‌اندازی شد. هدف اصلی این دوره، ایجاد یک زیرساخت پایدار و آماده‌سازی برای گام‌های بعدی بود. در این مرحله، تمرکز بر روی عملکردهای پایه‌ای شبکه مانند امکان انجام تراکنش‌های ساده و معرفی ارز دیجیتال کاردانو (ADA) بود. هرچند شبکه هنوز کاملاً متمرکز بود، اما این دوران سنگ‌بنای آینده غیرمتمرکز کاردانو شد.
هارد فورک شلی که در سال 2020 اجرا شد، یک نقطه عطف مهم در تاریخ کاردانو بود. در این مرحله، شبکه از حالت متمرکز خارج شد و به سمت تمرکززدایی حرکت کرد. با اجرای شلی، کاربران توانستند از طریق فرآیند استیکینگ (سپرده‌گذاری ADA) در تأمین امنیت و تأیید تراکنش‌های شبکه مشارکت کنند.
علاوه بر این، کاربران می‌توانستند از طریق نمایندگی استیکینگ، حتی بدون نیاز به راه‌اندازی نودهای مستقل، در این فرآیند شرکت کرده و پاداش دریافت کنند. این تغییرات باعث شد که کاردانو از یک شبکه محدود به یک سیستم کاملاً توزیع‌شده تبدیل شود و امنیت و پایداری آن افزایش یابد.
هارد فورک مری که در مارس 2021 اجرا شد، امکان ایجاد و مدیریت توکن‌های بومی (Native Tokens) را در شبکه کاردانو فراهم کرد. این به‌روزرسانی، کاردانو را به یک شبکه چند دارایی تبدیل کرد و توسعه‌دهندگان توانستند بدون نیاز به قراردادهای هوشمند، توکن‌های دلخواه خود را ایجاد کنند.
این ویژگی باعث شد کاردانو به بستری جذاب برای پروژه‌های دیفای (DeFi) و NFT تبدیل شود. علاوه بر این، اجرای هارد فورک مری راه را برای ورود توسعه‌دهندگان جدید و گسترش اکوسیستم پروژه‌های مالی غیرمتمرکز هموار کرد.
هارد فورک آلونزو در سپتامبر 2021، قابلیت قراردادهای هوشمند را به کاردانو اضافه کرد. این تغییر، یکی از بزرگ‌ترین تحولات در این شبکه بود و آن را به رقیبی جدی برای بلاکچین هایی مانند اتریوم تبدیل کرد.
قراردادهای هوشمند امکان اجرای خودکار توافقات و معاملات را بدون نیاز به واسطه فراهم می‌کنند و همین موضوع باعث شد که کاردانو به پلتفرمی ایده‌آل برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز و اپلیکیشن‌های مالی تبدیل شود.
هارد فورک واسیل که در سپتامبر 2022 اجرا شد، با هدف بهبود مقیاس‌پذیری و افزایش کارایی شبکه طراحی شد. این به‌روزرسانی باعث کاهش هزینه‌های تراکنش‌ها و بهبود عملکرد قراردادهای هوشمند شد. همچنین، واسیل چندین تغییر فنی از جمله CIP-31 و CIP-33 را به شبکه اضافه کرد که تعامل با داده‌ها و اسکریپت‌های شبکه را ساده‌تر کردند.
جدیدترین هارد فورک کاردانو، چانگ، در سال 2024 اجرا شد و گامی بزرگ به سمت تمرکززدایی کامل برداشت. این به‌روزرسانی با معرفی CIP-1694، سیستمی برای مشارکت جامعه در مدیریت و تصمیم‌گیری‌های شبکه ارائه کرد.
کاربران از طریق نمایندگان تفویضی (DReps) و سیستم رأی‌گیری توانستند در مدیریت خزانه و پروژه‌های جدید مشارکت کنند. هارد فورک چانگ به عنوان نقطه عطفی در ایجاد یک بلاکچین جامعه‌محور شناخته می‌شود.
هر یک از هارد فورک‌های کاردانو نقش مهمی در پیشرفت این شبکه داشته‌اند. شلی تمرکززدایی را آغاز کرد، مری امکان ایجاد توکن‌های بومی را فراهم کرد، آلونزو قابلیت قراردادهای هوشمند را اضافه کرد، واسیل مقیاس‌پذیری را بهبود داد، و چانگ حاکمیت جامعه‌محور را ممکن ساخت.
امیدواریم این مقاله به شما کمک کرده باشد تا دیدگاه عمیق‌تری درباره کاردانو و پیشرفت‌های آن پیدا کنید. اگر علاقه دارید درباره پروژه‌های آینده کاردانو بیشتر بدانید، نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید و برای مقالات بیشتر با وبلاگ کیف پول من همراه باشید!
