این روزها حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی، یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های همه‌ی ما شده است، چه افراد و چه شرکت‌ها. با گسترش روزافزون ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین، نیاز به تراکنش‌های امن و غیرقابل ردیابی بیشتر از همیشه حس می‌شود. یکی از نوآوری‌های جذابی که در این زمینه توسعه پیدا کرده، "تراکنش‌های محرمانه حلقوی" یا همان Ring Confidential Transactions (به اختصار RingCT) است. در این مطلب از بلاگ کیف پول من، قصد داریم به زبان ساده‌تر درباره‌ی این فناوری صحبت کنیم و نحوه‌ی عملکردش و مزایایی که برای کاربران به همراه دارد را بررسی کنیم.
تراکنش محرمانه یا به اختصار CT، یک تکنیک پیشرفته در بلاکچین است که با هدف حفظ حریم خصوصی و افزایش امنیت تراکنش‌ها به کار می‌رود. این ایده اولین بار توسط یکی از توسعه‌دهندگان اصلی بیت‌کوین، به نام Greg Maxwell معرفی شد. ایده‌ی اصلی این تکنیک این است که اطلاعات حساس تراکنش‌ها، مثل مقدار ارسال و دریافت، پنهان بمانند، در حالی که همچنان امکان تأیید صحت و درستی تراکنش‌ها توسط شبکه وجود داشته باشد.
در تراکنش‌های معمولی بلاکچین، همه می‌توانند اطلاعات مربوط به مقدار انتقال‌یافته بین آدرس‌ها را ببینند. این موضوع، حریم خصوصی کاربران را تهدید می‌کند. در مقابل، CT از روش‌های رمزنگاری استفاده می‌کند تا این اطلاعات پنهان بمانند. فقط خودِ فرستنده و گیرنده می‌دانند که چه چیزی بینشان منتقل شده است. این کار با استفاده از تکنیکی به نام تعهدات رمزنگاری‌شده (Commitments) انجام می‌شود که مقدار واقعی تراکنش را مخفی نگه می‌دارد اما به شبکه اجازه می‌دهد تا تأیید کند که همه‌چیز درست و معتبر است. این روش به حفظ امنیت کمک می‌کند و در عین حال، امکان تقلب یا دوبار خرج کردن (Double Spending) از بین می‌رود. برای این منظور از تکنیک‌های دیگری مثل اثبات‌های دامنه (Range Proofs) هم استفاده می‌شود.
تراکنش‌های محرمانه (CT) به گونه‌ای طراحی شده‌اند که جزئیات تراکنش‌ها مخفی بماند، اما شبکه همچنان بتواند صحت آن را تأیید کند. در بلاکچین بیت کوین، وقتی تراکنشی انجام می‌شود، همه می‌توانند ببینند که چه مقدار بیت‌کوین از یک آدرس به آدرس دیگر ارسال شده است. اما در شبکه مونرو (Monero)، که پروتکل CT را پیاده‌سازی کرده است، ماجرا پیچیده‌تر می‌شود.
در مونرو، هنگام انجام تراکنش، اطلاعات تراکنش با داده‌های دیگر کاربران ترکیب می‌شود. این ترکیب به کمک رمزنگاری، حریم خصوصی کاربران را به طور کامل حفظ می‌کند. برای این کار، از روشی به نام تعهد پدرسن (Pedersen Commitment) که نوعی رمزگذاری همومورفیک است، استفاده می‌شود. به کمک این روش، تراکنش‌ها بدون نیاز به نمایش آدرس طرفین تکمیل می‌شوند و فقط طرفین اصلی تراکنش می‌دانند که چه اتفاقی افتاده است. حتی اگر کسی بخواهد تراکنش را ردیابی کند، اطلاعات واقعی برایش آشکار نخواهد شد.
مونرو، یکی از ارزهای دیجیتال پیشرفته‌ای است که به طور خاص روی حفظ حریم خصوصی و ناشناس بودن تراکنش‌ها تمرکز دارد. این ارز دیجیتال از چند روش رمزنگاری خاص استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تراکنش‌ها به هیچ‌وجه ردیابی‌پذیر نیستند. در ادامه به برخی از این تکنیک‌ها اشاره می‌کنیم:
در واقع، RingCT یا "تراکنش‌های محرمانه حلقوی" نسخه پیشرفته‌تری از CT است که در مونرو پیاده‌سازی شده است. این فناوری دو تکنیک کلیدی را ترکیب می‌کند: امضاهای حلقوی و تراکنش‌های محرمانه. به کمک امضاهای حلقوی، تراکنش‌های کاربران با هم ترکیب می‌شود تا ناشناس بودن فرستنده‌ها تضمین شود. از سوی دیگر، تراکنش‌های محرمانه هم مقدار تراکنش را پنهان می‌کنند. به این ترتیب، RingCT نه تنها فرستنده بلکه مقدار تراکنش را نیز کاملاً ناشناس و محرمانه نگه می‌دارد.
علاوه بر مونرو، پروژه‌های دیگری نیز از فناوری‌های محرمانه برای افزایش حریم خصوصی استفاده می‌کنند. یکی از معروف‌ترین این پروژه‌ها، پروژه MimbleWimble است. این پروتکل بلاک چین با هدف بهبود حریم خصوصی و مقیاس‌پذیری طراحی شده است. دو پروژه بزرگ که این پروتکل را پیاده‌سازی کرده‌اند، Grin و Beam هستند.
فناوری RingCT یکی از پیشرفته‌ترین راهکارها برای افزایش حریم خصوصی و امنیت در بلاکچین است. با ترکیب امضاهای حلقوی و تکنیک‌های محرمانه، این فناوری به حفظ ناشناس بودن و امنیت تراکنش‌ها کمک شایانی می‌کند. هرچند چالش‌ها و محدودیت‌هایی دارد، اما پروژه‌هایی مثل مونرو، Grin و Beam نشان داده‌اند که این فناوری ارزش توجه و استفاده گسترده‌تری دارد و به احتمال زیاد در آینده به‌طور گسترده‌تری در صنعت بلاکچین به کار گرفته خواهد شد.
