راهنمای جامع ساخت توکن از صفر تا صد

در دنیای پرسرعت فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال، ساخت توکن‌های منحصر به فرد یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین ابزارها برای توسعه‌دهندگان و کسب‌وکارها شده است. این توکن‌ها، چه برای اهداف سرمایه‌گذاری، پاداش‌دهی به کاربران، یا ایجاد اکوسیستم‌های جدید، امکان خلق ارزش و نوآوری را فراهم می‌کنند. از بین استانداردهای مختلف توکن‌ها، استاندارد BEP-20 که روی زنجیره هوشمند بایننس (Binance Smart Chain - BSC) قرار دارد، به دلیل هزینه‌های کمتر و سرعت بالاتر نسبت به اتریوم، طرفداران زیادی پیدا کرده است. در این مقاله از بلاگ کیف پول من، ما قصد داریم به طور جامع نحوه ایجاد یک توکن BEP-20 را بررسی کنیم.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال نوعی دارایی الکترونیکی است که به عنوان یک وسیله مبادله، بدون نیاز به واسطه‌های سنتی مثل بانک‌ها، عمل می‌کند. این ارزها از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند، که یک دفتر کل توزیع‌شده و غیرقابل تغییر است و تمام تراکنش‌ها به صورت امن و شفاف در آن ثبت می‌شوند.

بیت‌کوین، اولین ارز دیجیتال، در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی شد و بعد از آن، ارزهای دیگر مثل اتریوم، ریپل، و لایت‌کوین نیز پا به عرصه گذاشتند. هر ارز دیجیتال، بسته به ویژگی‌ها و کاربردهایش، هدف خاصی را دنبال می‌کند؛ از بیت‌کوین که بیشتر به عنوان ذخیره ارزش استفاده می‌شود، تا اتریوم که بستری برای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) است.

این ارزها با ارائه مزایایی مانند کاهش هزینه‌های تراکنش، امنیت بالا، و دسترسی جهانی، توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. با این حال، چالش‌هایی مانند نوسانات شدید قیمت، مسائل قانونی و امنیتی نیز وجود دارند که باید مورد توجه قرار گیرند. ارزهای دیجیتال به عنوان ابزاری نوین در حوزه مالی و فناوری‌های آینده، فرصت‌های زیادی برای نوآوری و تغییر شیوه‌های سنتی کسب‌وکار فراهم کرده‌اند.

تفاوت بین کوین و توکن

در دنیای کریپتو، دو نوع اصلی ارز دیجیتال وجود دارد: کوین‌ها و توکن‌ها.

• کوین‌ها:تعریف: کوین‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که روی بلاکچین مستقل خودشان عمل می‌کنند.
  مثال‌ها: بیت‌کوین و اتریوم نمونه‌هایی از کوین‌ها هستند که هر کدام بلاکچین مخصوص به خود را دارند.
  کاربرد: اغلب به عنوان ارز دیجیتال برای تبادلات مالی و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.
  ویژگی‌ها: کوین‌ها با بلاکچین اختصاصی خود عمل می‌کنند، که به این معنی است که همه تراکنش‌ها و داده‌ها روی یک زنجیره منحصر به فرد ثبت می‌شوند.
  
• توکن‌ها:تعریف: توکن‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که روی بلاکچین‌های موجود مثل اتریوم ساخته می‌شوند و بلاکچین مستقل خود را ندارند.
  مثال‌ها: توکن‌های ERC-20 و ERC-721 که بر روی بلاکچین اتریوم قرار دارند.
  کاربرد: این توکن‌ها می‌توانند نمایانگر دارایی‌ها، دسترسی به خدمات، یا سهام شرکت‌ها باشند و معمولاً در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) یا پروژه‌های دیفای (DeFi) استفاده می‌شوند.
  ویژگی‌ها: توکن‌ها از زیرساخت‌های موجود یک بلاکچین استفاده می‌کنند و برای ساخت آن‌ها نیازی به ایجاد بلاکچین جدید نیست.
  

بنابراین، تفاوت اصلی بین کوین‌ها و توکن‌ها این است که کوین‌ها روی بلاکچین‌های مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن‌ها به زیرساخت‌های موجود وابسته هستند.

تفاوت ساخت کوین و توکن

ساخت کوین و توکن به میزان زیادی متفاوت است و هر کدام چالش‌ها و نیازمندی‌های خود را دارند.

1. ساخت کوین:بلاکچین اختصاصی: برای ایجاد یک کوین، باید یک بلاکچین اختصاصی توسعه داده شود. این فرآیند شامل نوشتن کدهای بلاکچین، تعیین الگوریتم اجماع (مانند اثبات کار یا اثبات سهام)، و مدیریت گره‌های شبکه می‌باشد.
   پیچیدگی بیشتر: ساخت کوین نیازمند دانش فنی عمیق در مورد نحوه کار بلاکچین و شبکه‌های توزیع‌شده است. همچنین، برای حفظ امنیت و پایداری شبکه به تعداد زیادی گره و ماینر نیاز است.
   نمونه‌ها: بیت‌کوین و اتریوم هر دو از بلاکچین‌های مستقل استفاده می‌کنند و فرآیند ساخت و نگهداری آن‌ها نیازمند زمان و منابع زیادی است.
   
2. ساخت توکن:استفاده از بلاکچین موجود: توکن‌ها روی بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند. برای مثال، توکن‌های ERC-20 و ERC-721 روی بلاکچین اتریوم ساخته می‌شوند و نیازی به ساخت بلاکچین جدید نیست.
   آسانی و سرعت بیشتر: ساخت توکن بسیار سریع‌تر و آسان‌تر از ساخت یک کوین است، زیرا زیرساخت‌های بلاکچین از قبل وجود دارند و نیازی به توسعه و نگهداری از یک شبکه جدید نیست.
   مناسب برای کسب‌وکارها: بسیاری از کسب‌وکارها ترجیح می‌دهند به جای ساخت بلاکچین خود، از توکن‌های موجود استفاده کنند، چرا که هزینه و زمان کمتری می‌طلبد و سریع‌تر به بازار عرضه می‌شوند.
   

استاندارد توکن BEP-20 چیست؟

استاندارد BEP-20 توسط زنجیره هوشمند بایننس (Binance Smart Chain) تعریف شده و برای ایجاد توکن‌ها روی این زنجیره مورد استفاده قرار می‌گیرد. این استاندارد شباهت‌های زیادی به استاندارد ERC-20 اتریوم دارد و از این جهت، توسعه‌دهندگان به راحتی می‌توانند توکن‌های خود را با استفاده از آن بسازند و مدیریت کنند.

ویژگی‌های کلیدی BEP-20:

1. سازگاری با ERC-20: BEP-20 به گونه‌ای طراحی شده که با استاندارد ERC-20 سازگار باشد. این موضوع باعث می‌شود که توسعه‌دهندگان به راحتی بتوانند از تجربیات خود در اتریوم استفاده کرده و توکن‌های مشابهی را روی زنجیره بایننس ایجاد کنند.
2. کارمزدهای پایین‌تر: یکی از مزایای اصلی زنجیره هوشمند بایننس نسبت به اتریوم، هزینه‌های تراکنش بسیار پایین‌تر آن است، که باعث جذب کاربران بیشتری شده است.
3. سرعت بالاتر: زنجیره هوشمند بایننس از الگوریتم اجماع Proof of Stake (PoS) استفاده می‌کند که باعث تسریع تایید تراکنش‌ها و کاهش زمان انتظار کاربران می‌شود.

نحوه ساخت توکن BEP-20

حالا که با استاندارد BEP-20 و ویژگی‌های آن آشنا شدید، بیایید قدم به قدم نحوه ایجاد یک توکن BEP-20 را بررسی کنیم. این فرآیند چند مرحله اصلی دارد:

1. راه‌اندازی کیف پول با پشتیبانی از شبکه بایننس:برای شروع، شما به یک کیف پول مانند MetaMask نیاز دارید که از شبکه بایننس پشتیبانی کند.
   ابتدا باید شبکه بایننس را به MetaMask اضافه کنید. این کار را با رفتن به تنظیمات شبکه و اضافه کردن جزئیات بلاکچین Binance Smart Chain (BSC) انجام دهید. شما باید URL شبکه RPC و Chain ID را اضافه کنید.
   
2. استفاده از محیط توسعه Remix:برای نوشتن قرارداد هوشمند توکن، از Remix استفاده کنید. Remix یک محیط آنلاین است که توسعه‌دهندگان برای نوشتن و استقرار قراردادهای هوشمند از آن بهره می‌برند.
   به آدرس Remix بروید و یک فایل جدید با پسوند .sol ایجاد کنید؛ مثلاً BEP20.sol.
   
3. نوشتن کد قرارداد هوشمند:می‌توانید یک نمونه آماده از کد قراردادهای BEP-20 را از سایت‌های معتبری مانند OpenZeppelin بردارید. در این کدها، باید پارامترهایی مانند نام توکن، نماد توکن، و تعداد عرضه کل را تنظیم کنید.
   به عنوان مثال، کدی که توکن شما را تعریف می‌کند، شامل توابعی برای انتقال توکن‌ها، تأییدیه‌ها، و سایر ویژگی‌های استاندارد است.
   
4. کامپایل و استقرار قرارداد:پس از نوشتن کد، باید آن را کامپایل کنید تا خطاهای احتمالی را برطرف نمایید.
   سپس، از کیف پول MetaMask خود برای استقرار قرارداد هوشمند استفاده کنید. در این مرحله باید مقداری بایننس کوین (BNB) در کیف پول داشته باشید تا هزینه استقرار قرارداد را پرداخت کنید.
   
5. پرداخت هزینه‌های گس و استقرار:در زمان استقرار قرارداد، باید هزینه‌ای به عنوان "گس" برای پردازش تراکنش‌ها پرداخت کنید. این هزینه معمولاً در BNB پرداخت می‌شود و با توجه به شبکه بایننس، معمولاً بسیار کمتر از هزینه‌های اتریوم است.
   
6. تایید قرارداد و افزودن اطلاعات تکمیلی:پس از استقرار، باید قرارداد را تایید کنید. این کار معمولاً با استفاده از BscScan انجام می‌شود. تایید قرارداد باعث شفافیت بیشتر و اعتماد کاربران به توکن شما می‌شود.
   می‌توانید لوگو، لینک وب‌سایت و سایر اطلاعات مرتبط با توکن خود را از طریق BscScan اضافه کنید تا در کیف پول‌های مختلف به درستی نمایش داده شوند.
   
7. ضرب توکن‌ها و اضافه کردن به کیف پول:بعد از تایید قرارداد، می‌توانید تعداد توکن‌های مورد نظر خود را ضرب کنید. برای این کار می‌توانید از دستورهای موجود در قرارداد هوشمند استفاده کنید.
   برای مشاهده توکن‌های خود در کیف پول MetaMask، باید آدرس قرارداد را به صورت دستی به آن اضافه کنید.
   

جمع‌بندی

با دنبال کردن این مراحل، شما می‌توانید به راحتی توکن BEP-20 خود را ایجاد کنید و آن را به دنیای بلاکچین معرفی کنید. این فرآیند، نسبت به ایجاد کوین با بلاکچین اختصاصی، بسیار ساده‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر است و به همین دلیل برای پروژه‌های نوپا و کسب‌وکارهایی که به دنبال راهکارهای سریع و کارآمد هستند، بسیار مناسب می‌باشد.

امیدوارم این راهنمای جامع به شما کمک کند تا اولین توکن خود را ایجاد کنید و قدم به دنیای جذاب بلاکچین و ارزهای دیجیتال بگذارید. اگر سوال یا ابهامی دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.