کلکسیون مجموعه ای از اشیاء است که شخص کلکسیونر یا مجموعه دار آنها را جمع آوری آن می کند , بطور مثال کلکسیونری که هزاران نمونه مختلف از انواع سیگار , سکه , کتاب, مدال , اسکناس , تمبر و …. را جمع می کند کلکسیونر یا مجموعه دار نامیده میشود.
یک مجموعه دار برای اینکه در کار خود موفق باشد باید تلاش برای جمع آوری اطلاعات در زمینه فعالیت مجموعه خود را در سرلوحه کارش قراردهد و پس از آن به جستجو , یافتن ,کسب , سازماندهی , فهرست بندی , نگهداری , حفظ و نمایش یک مجموعه از اشیاء کند.
تمام مواردی که در بالا ذکرشد در صورت اینکه بشکل اصولی انجام پذیرد شخص مجموعه دار می تواند با یک روند مشخص و هدفمند مجموعه خود را گرد آوری کند.
درپاسخ به این سوال باید گفت دیدگاه و تفکر هر فردی نسبت به مجموعه داری باعث می شود که این فعالیت در ابتدا بعنوان یک سرگرمی آغاز شده و در نهایت به یک سرمایه با ارزش تبدیل گردد,این همان نکته کلیدی است که بعد از عشق به اینکار اگر فرد با علم و دانش و با هدف و پشتکار مجموعه داری را آغاز کند و ادامه دهد به یک سرمایه با ارزشی دست پیدا خواهد کرد که ارزش افزوده آن قابل برآورد نیست.
مجموعه داری مختص به اقشار یا سن خاصی نیست. در سراسر جهان افراد در سنین مختلف به این سرگرمی می پردازند. مجموعه داری ریشه در خصوصیات ذاتی انسان دارد,بطوریکه بیشتر افراد از همان کودکی اقدام به جمع آوری اشیاء می کنند.
کودکان بخاطر ذهن پاک و بی آلایشی که دارند دنیا را به پیچیدگی افراد بزرگسال نمی بینند به همین خاطر وقتی کودکان مشغول به بازی می شوند با کنار هم قرار دادن اشیاء مختلف و نظم دادن به آنها به نوعی در حال شکل دادن این حس غریزی هستند , پس این می تواند جرقه ای برای شروع به این کار باشد که باید از طرف والدین جدی گرفته شود و آنرا در مسیر درست هدایت کنند به هر حال در دنیای پر از مشکلات و معضلات اجتماعی که در پیش روی فرزندان ما قرار گرفته است چه بهتر که این علاقه مندی را در فرزندانمان کشف کرده و آنها را به جمع آوری یک مجموعه با ارزش راهنمایی کنیم.
بنا به گفته روان‌شناسان، اهداف افراد برای جمع‌آوری مجموعه‌ای از اشیا متفاوت است. معمولا یکی از اهداف مجموعه‌داران، نمایش کلکسیون خود و دریافت تحسین و تمجید از بازدیدکنندگان است.
به این ترتیب بخشی از خصوصیت خودبزرگ‌بینی و نمایشگری فرد ارضا و باعث افزایش اعتمادبه‌نفس در او میشود که این موضوع نکته منفی به‌حساب نمی‌آید و نشانه اختلال شخصیتی نیست بلکه نشانه نیاز درونی همه افراد به نمایشگری و دریافت بازخورد مثبت و تحسین است. برخی دیگر از تاثیرات مثبت مجموعه‌داری عبارتند از:
مهارت‌های دیدن و دقت به جزئیات را تقویت و ما را به جست وجوگران حرفه‌ای تبدیل می‌کند.
تفکرات ما را سازمان دهی می‌کند. از آن‌جا که طبقه‌بندی و ایجاد نظم بخش جدایی‌ناپذیر مجموعه‌داری است، این کار به تفکر و تصمیم سازنده‌تر حتی در دیگر وظایف زندگی منجر خواهد شد. توانایی تشخیص الگوها را در ما افزایش می‌دهد. دسته‌بندی اشیا باعث افزایش توانایی ما در شناخت ویژگی‌های مشترک و شناسایی تفاوت‌ها در یک الگو میشود.
میل به دانش بیشتر را در ما بیدار می‌کند. اشتیاق‌مان برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره مجموعه‌ها، ما را به سمت یادگیری بیشتر سوق می‌دهد.
باعث رشد خلاقیت میشود. مجموعه‌داران به جمع‌آوری اشیایی سوق پیدا می‌کنند که با روحیات، استعدادها، علایق و فضایی که در آن زندگی می‌کنند مرتبط است و با به کارگیری دانش‌شان برای ترکیب آنها در راه‌های جدید و ارائه یک ایده نو، دست به کار می‌شوند.
احساس مسئولیت برای کسب نتیجه خوب در ما بالا می‌رود. تلاش مجموعه‌دار برای حفظ و مراقبت از موضوع جمع‌آوری شده، نشانه یک شخصیت کوشا برای رسیدن به هدف است.
به روابط اجتماعی استحکام می‌بخشد. پیدا کردن افراد دیگر با علایق مشترک می‌تواند فرصتی باشد برای دوستی‌های بزرگ.
راهی برای وارد شدن به یک حرفه و شغل است. کودکی که سنگ جمع آوری می‌کند ممکن است در بزرگ‌سالی زمینه علاقه او به زمین‌شناسی تشدید شود.
استرس و اضطراب را در ما کاهش می‌دهد. روان‌کاوان بر این باورند که برخی افراد اضطراب تنهایی خود را با جمع‌آوری اشیا رفع می‌کنند.
احساس خوب سرمایه‌گذاری و امید به آینده را تقویت و خیال مجموعه‌دار را از تامین مالی آینده‌اش راحت می‌کند.باعث ترویج و تعالی فرهنگ، هنر و علم هر کشور میشود. چه بسا که مجموعه‌های تاریخی، فرهنگی و علمی در سال‌های بعد به مراکز علمی و تحقیقاتی اهدا شود و فایده عمومی‌تری پیدا کند.
