این اسیدهای چرب به دلیل موقعیت پیوندهای دوگانه در زنجیره، منحصر به فرد هستند. بدن دام‌ها قادر به تولید این اسیدهای چرب نیست و لازم است نیاز بدن آنها از طریق رژیم غذایی تأمین شود. از این رو آنها به عنوان اسیدهای چرب ضروری توصیف می‌شوند. دام‌هایی که به اندازه‌ی کافی از این اسیدها دریافت نمیکنند، علائم کمبود در آنها بروز می‌کند.
بسیاری از روغن‌های گیاهی حاوی نسبت بالایی از اسیدهای چرب امگا 6 هستند اما منابع اندکی از امگا 3 در طبیعت وجود دارد که شناخته شده‌ترین آنها عبارتند از؛ علف سبز، دانه‌ی کتان، روغن ماهی و منابع دریایی. مهم‌ترین اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 عبارتند از:
1. امگا 3: cis-9، cis-12، cis-15 α-لینولنیک اسید (C18:3)
2. امگا 6: cis-9، cis-12 لینولئیک اسید (C18:2)
اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 در بدن بسیار فعال هستند، به‌ویژه به عنوان اجزای غشای سلولی برای کمک به حفظ عملکرد سلول. با این حال، اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 به طور کلی اثرات متفاوتی در دام‌ها دارند. اسیدهای چرب امگا 6 مکانیزیم امنیتی سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کنند، در حالی که اسیدهای چرب امگا 3 به عنوان "ضد التهاب" شناخته می‌شوند، پاسخ ایمنی را کاهش می‌دهند و در عین حال اجزای سیستم ایمنی را برای مبارزه با عفونت تقویت می‌کنند. (شکل 1)
این اسیدهای چرب همچنین می‌توانند از طریق تأثیرات متفاوت بر تولید PGF2α توسط رحم، تأثیر زیادی بر باروری داشته باشند. اسیدهای چرب امگا 6، تولید PGF2α را به طرز موثری افزایش می‌دهند، منجر به پسرفت جسم زرد و توقف تولید پروژسترون می‌شوند. در حالی که اسیدهای چرب امگا 3 به کاهش این اثر کمک می‌کنند.
منبع: کیمیا رشد صنعت البرز
