چربی در شکمبه تخمیر نمی‌شود. به همین دلیل برخلاف غلات (نشاسته) یا قند منابع انرژی، به بار اسیدی شکمبه را افزایش نمی‌دهد. در نتیجه؛ افزودن چربی به رژیم غذایی باعث می‌شود که چگالی انرژی بدون افزایش خطر اسیدوز افزایش یابد. منابع نشاسته و شکر با سرعت‌های متفاوتی در شکمبه تخمیر شده و اسید تولید می‌کنند، در حالی که چربی چنین تأثیر و کارکردی ندارد (شکل 1).
