متان در نتیجه‌ی تخمیر خوراک در شکمبه تولید می‌شود. افزودن چربی‌ها به رژیم‌های غذایی می‌تواند انتشار متان را کاهش داده، در نتیجه؛ سهم بخش کشاورزی در ایجاد این گاز گلخانه‌ای را کاهش دهد. چربی‌ها می‌توانند به‌عنوان «غرق‌کننده» برای پاک کردن اتم‌های هیدروژن تولید شده در طی تخمیر عمل کنند که در غیر این صورت به صورت گاز متان (چربی‌های فعال در شکمبه) آزاد می‌شوند. یا با جایگزین کردن خوراک قابل تخمیر در شکمبه، مواد خام تولید متان را کاهش دهند. متان همچنین نشان دهنده‌ی اتلاف مقدار قابل توجهی از انرژی خوراک دام است - تا 12 درصد از انرژی دریافتی خوراک (انرژی ناخالص) می‌تواند به صورت گاز متان توسط نشخوار کنندگان از بین رفته و دفع شود.
تحقیقات اثر افزایش غلظت چربی جیره‌های لبنی بر تولید متان را اثبات کرده‌اند. اندرو و همکاران با استفاده از محفظه‌های کالریمتری (1991)، تولید متان گاوهای شیری به دنبال جایگزینی دانه‌ی ذرت با چربی محافظت شده در شکمبه‌ی مگالاک (95/2 درصد ماده خشک) را اندازه‌گیری کرده و کاهش 7/13 درصدی تولید متان در هر واحد تولید شیر را گزارش کردند (جدول 1).
