خط بریل سیستمی از نقاط برجسته است که توسط افراد نابینا یا کم بینا قابل خواندن با انگشتان است. هزاران نفر در سراسر جهان از این خط به زبان مادری خود استفاده می کنند و وسیله ای برای سوادآموزی برای همه فراهم می کند.
لوئیس بریل ( 1809-1852 ) در 4 ژانویه 1809 در کوپروی ، شهری در شمال مرکزی فرانسه به دنیا آمد. در سن سه سالگی، به طور تصادفی با یک بخیه دوزی که از کارگاه چرم پدرش گرفته شده بود، خود را از ناحیه یک چشم کور کرد.
هنگامی که او 15 ساله بود، یک سیستم جهانی برای خواندن و نوشتن اختراع کرد که برای افراد نابینا یا کم بینا استفاده می شود که اکنون نام او را دارد. او در اولین کتاب بریل، روش نوشتن کلمات، موسیقی، و دشت آهنگ ها با استفاده از نقطه، برای استفاده نابینایان و چیده شده برای آنها را منتشر کرد.
نمادهای این خط در واحدهای فضایی به نام سلول های بریل شکل می گیرند. یک سلول کامل شامل شش نقطه برجسته است که در دو ردیف موازی مرتب شده اند که هر کدام دارای سه نقطه است. موقعیت نقطه با اعداد از یک تا شش مشخص می شود. شصت و چهار ترکیب با استفاده از یک یا چند نقطه از این شش نقطه امکان پذیر است. از یک سلول می توان برای نمایش یک حرف الفبا، عدد، علامت نقطه گذاری یا حتی یک کلمه کامل استفاده کرد. این صفحه الفبای بریل و اعداد نشان می دهد که یک سلول چگونه است و چگونه هر نقطه شماره گذاری می شود.
خط بریل با گذراندن نوک انگشتان از روی کاراکترهایی که از ترتیبی از یک تا شش نقطه برجسته تشکیل شده اند خوانده می شود. موقعیت نسبی این نقاط نشان دهنده کاراکترهای الفبایی عددی مختلف است. این خط را می توان با یک ماشین بریل (شبیه به ماشین تحریر) یا با استفاده از یک قلم نوک تیز برای سوراخ کردن نقاط روی کاغذ با استفاده از ابزاری به نام تخته بریل نوشت که دارای ردیف هایی از سلول های کوچک به عنوان راهنما است. 3 خط بریل تقریباً با هر زبان شناخته شده ای سازگار شده است و ابزاری ضروری برای نابینایان در همه جا است.
پیشرفت‌های فن‌آوری در صنعت رایانه، راه های بیشتری را برای کاربران این خط فراهم کرده و به گسترش آن ادامه می‌دهد. برنامه‌های نرم‌افزاری و دستگاه‌های بریل الکترونیکی قابل حمل به کاربران این امکان را می‌دهند که نوشته‌های خود را ذخیره و ویرایش کنند، آنها را به صورت شفاهی به آنها نمایش دهند، و یک نسخه چاپی تولید کنند .
از زمان توسعه آن در فرانسه توسط لویی بریل در اواخر قرن نوزدهم، این خط نه تنها به یک وسیله ارتباطی مؤثر تبدیل شده است، بلکه به یک راه ضروری برای دستیابی و افزایش سواد برای افرادی که نابینا هستند، تبدیل شده است.
منبع: خسرو مدیسا طب، گروه KMT
