روزی حضرت علی(ع) به همسر خود حضرت فاطمه(س) می فرمایند: گرسنه هستم، غذایی در منزل داریم؟
حضرت فاطمه(س) نگاهی به کودکان خود که در منزل هستند می کنند و می فرمایند: دو روز است که در منزل غذای کافی نداریم.
آن مقداری هم که غذا بود به بچه ها دادم، و خود من نیز گرسنه هستم.
حضرت علی(ع) می فرمایند: چرا به من اطلاع ندادی تا به دنبال غذا بروم؟
در زمانی که مردم شهر در گرسنگی به سر می برند، فاطمه(س) رو به امیرالمومنین می فرمایند: از خداوند شرم می کنم که چیزی را از شما درخواست کنم که توان و قدرت خرید آن را نداری.
(گوشه ای از کتاب آلبوم خانواده)
این داستان بیان شد تا نکته ای را بیان کنم.
نکته ای را که بنده می خواهم عرض کنم این است که زندگی بزرگان دین فقط برای تاسف خوردن نیست.
باید از این زندگی ها درس بگیریم.
ببین دختر رسول خدا چگونه مراعات حال همسرشان را می کنند.
قطعا منظورم این نیست که مثل این بزرگواران زندگی کنیم.
اما خودمان را نزدیک کنیم.
توقعاتمان را از طرف مقابل کم کنیم.
یعنی بسیاری از همسران بدون در نظر گرفتن شرایط اقتصادی همسر،
دنبال خریدها و زندگی لاکچری هستند که توان مالی همسر این اجازه را نمی دهد.
و حتی همین قضیه ممکن است به درگیری ها و دعواهای خانوادگی منجر شود.
یعنی همسر توقع خرید چیزی را دارد، زندگی اطرافیان را می بیند و در زندگی خود احساس کمبود می کند، و آن را از همسر خود می خواهد و همسر، هم خجالت زده می شود و هم ناراحت، و این ناراحتی، ناراحتی های بعدی را در پی دارد.
همین طور ممکن است مرد از همسرش توقعی فراتر از توان زن داشته باشد.
یعنی زن ممکن است بیرون از منزل کار کند و مرد خانه توقع دارد که همسرش همه ی کارهای منزل را هم انجام دهد.
و خودش حاضر نیست که هیچ کمکی کند.
و یا اصلا همسر کار بیرون خونه را انجام نمی دهد.
اما کارهای درون منزل گاهی بسیار سخت تر از کارهای بیرون از منزل است، و همسر توقع دارد که همه چیز مرتب و منظم باشد و اصلا توان همسرش را در نظر نمی گیرد.
در همین خانه ای که حضرت زهرا(س) هیچ توقعی بیش از قدرت همسرش ندارد، روزی رسول خدا وارد شدند و دیدند که حضرت زهرا(س) مشغول رسیدگی به فرزندانشان هستند و امام علی(ع) مشغول انجام کارهای خانه.
یعنی این اتفاق در این زندگی دو طرفه است.
هم حضرت زهرا به اندازه ی توان همسرش از او توقع دارد و هم حضرت علی به اندازه ی توان همسرش از او توقع دارد.
نباید از همسرمان بیش از اندازه توقع داشته باشیم.
و به قولی معروف که می فرمایند: انسان ها از خدای به این بزرگی تقاضای همسر می کنند و از همسر به این ناتوانی تقاضای همه چیز.
مراقب رفتارها و خواسته هایمان باشیم.
چیزی را از همسرمان نخواهیم که در توان او نیست.
