یکی از بزرگترین آرزوی پدر و مادرها این است که فرزندشان عاقبت به خیر بشود.
به این معنا که بتوانند فرزندی را تربیت کنند که اطرافیانش از او راضی باشند؛
با زبانش دیگران را آزار ندهد؛
اهل عبادت و راز و نیاز با خالقش باشد؛
در کارش کم فروشی نداشته باشد؛
حلال و حرام خدا را بشناسد و عمل کند؛
حواسش به پدر و مادرش باشد و...
اما قطعا برای این که این گونه بشود و یا حداقل بسیاری از این موارد را رعایت کند؛ ما هم به عنوان پدر و مادر باید کارهایی را انجام دهیم و یا از کارهایی اجتناب کنیم که توضیح خواهم داد.
۱-خانواده:
مهم ترین علت رفتار کودکان؛ خانواده است.
خانواده ای که در آن عمر پدر و مادر صرف خوش گذرانی و رسیدن به خواسته ها می شود و توجهی به فرزندشان ندارند؛ این خانواده قطعا نباید توقع داشته باشد که رفتار و کردار فرزندشان عالی باشد.
خانواده ای که پدر از صبح تا بعد از ظهر سرکار است و شب هم که به منزل می آید پای اخبار و فضای مجازی می نشیند؛ و جمعه ها هم که تعطیل است تا ظهر می خوابد و ظهر به بعد هم پای فیلم و سرگرمی های تلویزیون است؛
و مادر این خانواده هر زمان که فرزند به سراغش می آید چون حال ندارد با فرزند بازی کند؛ یا تلویزیون را روشن می کند تا فرزند پای آن بنشیند و یا بازی های گوشی موبایلش را می آورد و به فرزند می دهد تا با آن بازی کند؛ و این کودک پای برنامه های تلویزیون و بازی های موبایل بزرگ می شود؛ نمی توان توقع داشت که رفتار درست را آموزش دیده باشد تا در بزرگسالی به آن عمل کند.
۲- کمبود محبت:
پدر و مادری که بلد نیستند به فرزندشان محبت کنند و او را در آغوش بگیرند؛ قطعا این فرزند که کمبود پیدا می کند؛ در آینده هر کس به او محبت و توجه کند؛ به سمت او گرایش پیدا می کند.
پدر و مادر به فرزندشان محبت نمی کنند و بعد می گویند: "چرا فرزند ما با جنس مخالف رفاقت می کند؟ چرا با دوستانی رفاقت می کند که سراغ مواد مخدر رفته اند؟ ما که این گونه نبودیم!"
شما این گونه نبودید؛ ولی با کم توجهی به فرزندتان باعث شدید فرزندتان به سمت کسی کشیده شود که به او محبت می کند.
۳- درست معرفی نکردن خدا:
یکی از علت هایی که فرزندمان آن گونه که باید و شاید با خدایشان رفاقت نمی کند؛ این است که ما این خدا را درست به او معرفی نکرده ایم.
همیشه خدا در ذهن فرزندمان این گونه است.
باید صبح زود از خواب بیدار شوی و نماز بخوانی و اگر نخوانی آتش جهنم!
باید دروغ نگویی که اگر دروغ گفتی؛ دشمن خدا خواهی شد.
باید سی روز ماه رمضان غذا نخوری که اگر غذا بخوری؛ خدا دیگر تو را دوست ندارد و...
اما هیچ گاه نگفته ایم که می دانی خدا دلش برای بنده هایش تنگ می شود و دوست دارد زود به زود با آن ها صحبت کند؟
می دانی خدا دوست دارد تا بندگانش به یکدیگر راست بگویند تا زندگی آن ها زیباتر شود؟
می دانی خدا این همه نعمت در اختیار ما قرار داده است و اجازه می دهد که یازده ماه سال از آن ها استفاده کنیم؛ و یک ماه هم فقط چند ساعت ما را از خوردن منع کرده است؟
که البته همین هم باعث قوی تر شدن اراده ی ما و نزدیک تر شدن ما به خدای خودمان می شود.
در ضمن آیا گاهی با فرزندمان خوش اخلاقی کرده ایم و بعد به او بگوییم که خدا به ما دستور داده که به فرزندمان محبت کنیم؟
آیا وقتی فرزندمان نماز خواند؛ به او محبت کردیم و او را دیدیم؟
هنگامی که لباس نو برای او خریدیم و یا لباس تمیز بر تنش کردیم؛ به او گفتیم که فرستاده های خدا عاشق تمیزی و زیبایی هستند؟
۴- با چه خانواده هایی رفت و آمد می کنیم؟
برخی از اوقات ما با خانواده هایی رفت و آمد می کنیم که این خانواده ها از نظر رفتار و کردار، اصلا رفتار و کردار مناسبی ندارند؛ ولی چون مثلا با ما فامیل و یا همکار هستند با آن ها رفت و آمد می کنیم.
قطعا نمی شود که صله ی رحم را ترک کرد -چون در روایات ما آن را قبیح دانسته اند- اما می توان رفت و آمد با خانواده هایی که رفتار درستی ندارند را به حداقل رساند و سراغ خانواده هایی رفت که مراقب رفتارشان هستند.
۵- دوست فرزند:
شاید بتوان گفت که بیشترین اثر پذیری کودکان بعد از پدر و مادر؛ دوستانشان است.
بنابراین بسیار مهم است که پدر و مادر بدانند که فرزندشان با چه کسانی دوست هستند.
چه در مدرسه و چه در فامیل و چه در محل.
یعنی اگر به فرزندمان کمک کنیم که دوستان مناسب پیدا کند، قطعا و یقینا کار ما برای تربیت فرزندمان بسیار ساده تر خواهد شد.
#جامعه ی آرمانی
