یکی از اتفاقاتی که ممکن است پدرها و مادرها را نگران کند، دروغگویی در فرزندان است.
هنگامی که فرزندی دروغ می گوید، باعث ناراحتی پدر و مادر می شود.
حتی ممکن است که به خاطر این ناراحت شدن، فرزند را دعوا کنند.
اما برخی از اوقات، به این قضیه توجه نداریم که علت دروغ گفتن کودکان چیست.
کودک هنگامی که متولد می شود، با دروغ و دروغگویی آشنا نیست؛
پس دلایلی وجود دارد که کودکان دروغ می گویند.
علت دروغگویی در کودکان چیست؟
دروغگویی در کودکان دلایلی دارد که به آن اشاره می کنیم.
1-گاهی پدرو مادر خودشان شرایطی را محیا می کنند که فرزندشان دروغ بگوید.
از کودک سوالاتی می پرسند که اگر از بزرگ تر ها هم پرسیده شود؛ با جواب دروغ رو به رو می شوند.
مثلا: فرزند شما کار اشتباهی را انجام داده و شما با عصبانیت و در حالی که اخم ها را در هم کرده و آماده ی زدن هستید،
به فرزند می گویید که این کار را تو انجام داده ای؟
توقع دارید که فرزند چه جوابی بدهد؟
حتی در زندگی شما و همسرتان هم، اگر با رفقا بیرون رفته باشید و هنگامی که وارد منزل شوید،
همسرتان با عصبانیت از شما بپرسد، تا این موقع کجا بودید؛ آیا شما راستش را می گویید؟
اگر فرزند شما اشتباهی را انجام داد، هنگامی که آرام تر شدید، راه کار به او بدهید تا دیگر این کار را انجام ندهد.
2- بسیاری از مشکلات کودکان را می توان از طریق داستان و نمایش برطرف کرد.
با بیان داستان های جذاب -که حتی شخصیت های داستان را می توان از نزدیکان کودک قرار داد-
زیبایی های راستگویی و زشتی دروغگویی را می توان بیان کرد.
و یا از طریق نمایش خوبی های راستگویی را نشان داد.
3- یکی از علت هایی دروغگویی، تنبیه (به معنای زدن و توهین کردن) است.
پس مراقب باشید که تا جایی که امکان دارد، توهین و کتک زدن کودک را کنار بگذارید.
4- برای راستگو بودن فرزندتان ارزش قائل باشید.
یعنی اگر زمانی فرزند شما اشتباهی را انجام داد و راستش را گفت؛
به جای عصبانی شدن و تنبیه کردن، او را به خاطر راستگویی اش تشویق کنید.
حتی اگر باید بابت کار زشتش او را مواخذه کنید،
ابتدا او را به خاطر راست گویی تشویق کنید و با کمی تخفیف و بدون عصبانی شدن، او را جریمه کنید.
(البته حتما به او بگویید که باید چه جریمه ای را می داد؛ و چه مقدار از تنبیه او به خاطر راستگویی کم شده است)
5- یکی از علت های اصلی در دروغگویی کودکان، دروغ گفتن خودمان است.
وقتی به فرزندتان قولی را می دهید که انجام نمی دهید؛ به او می آموزید که می شود حرفی را زد که راست نباشد.
پس خیلی از اوقات به جای مراقبت از فرزندان؛ مراقب خودمان باشیم.
اقتباس از فرمایشات استاد تراشیون
