مقصد

زمین را داشت می کند و می خواست به آسمان برسد!

و هر چه بیشتر تلاش می کرد، از مقصد دور می شد.

شاید در ابتدا برای ما خیلی تعجب برانگیز باشد؛ اما واقعیت زندگی بسیاری از ما هیمن گونه هست!

در زیر زمین، دنبال آسمان می گردیم!

خودمان را در آسمان ها تصور می کنیم، در حالی که مسیر زمینی را دنبال می کنیم.

اگر قرار است به خواسته ای برسیم، باید به سمت آن خواسته حرکت کنیم.

فرض کنید می خواهیم در خانواده به آرامش برسیم(مسیر آرامش)، با عصبانیت نمی توانیم این خواسته مان را تحقق ببخشیم.

می خواهیم انسان موفقی برای جامعه باشیم(مسیر موفقیت)؛ و به درد مردم کشورمان بخوریم، باید در مدرسه، سرکار، اداره، دانشگاه بهترین باشیم.

یا قصد سفر به شهر دیگری داریم(مسیر سفر)، نمی توانیم از یک مسیر دیگر به آن شهر برسیم.

می خواهیم انسان مومنی باشیم(مسیر ایمان)، باید مسیر صداقت و راستگویی و خوش اخلاقی و اطاعت از فرامین الهی را دنبال کنیم.

به دنبال این هستیم که زود به سرکارمان برسیم(مسیر به موقع رسیرن)، باید شب به موقع بخوابیم.

در نهایت ابتدا باید بدانیم از زندگی چه می خواهیم؛ و قصد داریم به کجا برسیم؛ و در ادامه باید در همان مسیر حرکت کنیم.

در هر مسیری حرکت کنی، به مقصد همان مسیر هم خواهی رسید.

*در هر مسيرى گام نهيم به مقصدى خاص خواهيم رسيد. آل عمران/145: تفسیر نور.