علائمی که نشان می‌دهد کودک شما در حال دندان درآوردن است، همیشه آن‌طور که فکر می‌کنید نیست. در این مقاله از کودک امروز به بررسی علائم و راه‌های کاهش درد ناشی از دندان درآوردن نوزاد آشنا می‌شوید.
بعضی از تصورات غلط در بین والدین رایج است که آن را علائم دندان درآوردن نوزاد می‌دانند. به‌عنوان‌مثال، اینکه نوزاد در سن 3 یا 4 ماهگی زمانی که شروع به آب دهان می‌کنند و انگشتان خود را در دهان می‌گذارند به معنی این است که دندان درمی‌آورند. در واقعیت، این نشانه‌های رشد طبیعی است که ربطی به دندان درآوردن ندارد.
خیلی اوقات حتی زمانی که نوزادان علائم واقعی دندان درآوردن را بروز می‌دهند چند ماه طول می‌کشد تا اولین دندان آن‌ها نمایان شود.
گاهی اوقات علائمی که والدین فکر می‌کنند نشانه‌ای از دندان درآوردن هستند، درواقع نشانه‌های بیماری یا عفونت هستند. به همین دلیل برای والدین مهم است که یاد بگیرند چگونه علائم کودک خود را تشخیص دهند تا بتوانند تشخیص دهند.
بیشتر نوزادان بین 4 تا 7 ماهگی شروع به دندان درآوردن می‌کنند، اما کودک شما می‌تواند از 3 ماهگی شروع به دندان درآوردن کند. برخی از کارشناسان معتقد نیستند که دندان درآوردن برای اکثر نوزادان داری علامت خاص باشد.
اگر حتی دندان درآوردن نوزاد شما باعث ایجاد علائمی شود، این علائم معمولاً فقط چهار روز قبل از بیرون آمدن دندان (رویش) شروع می‌شود و حدود سه روز بعدازآن ادامه می‌یابد.
علائم مرتبط با دندان درآوردن که ممکن است در کودک خود مشاهده کنید عبارت‌اند از:
به خاطر داشته باشید، علائم آزاردهنده مانند کاهش اشتها، مشکل در خوابیدن، یا درد گوش در روزهای قبل از رویش دندان شایع‌تر هستند و به‌مرورزمان کاهش می‌یابند.
برخلاف تصور رایج، دندان درآوردن هفته‌ها یا ماه‌ها طول نمی‌کشد مگر اینکه کودک شما چندین دندان یکی پس از دیگری دربیاورد. بسیاری این علائم را با کولیک نوزاد اشتباه می‌گیرند.
برای دانستن همه چیز درباره کولیک نوزاد + روش درمان آن کلیک کنید!
دندان درآوردن باعث تب نمی‌شود. اگر دمای کودک شما بیش از 100.4 درجه فارنهایت است، باید توسط پزشک معاینه شود.
درست است که التهاب لثه مربوط به دندان درآوردن می‌تواند کمی باعث افزایش دمای بدن نوزاد شود، اما این افزایش دما خیلی کم است و برای ایجاد تب کافی نیست.
اگر کودک شما تب دارد، به‌احتمال‌زیاد نتیجه یک بیماری یا عفونت مانند عفونت گوش یا دستگاه ادراری (UTI) است.
نوزادان در حدود سن 6 ماهگی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت هستند زیرا آن‌ها شروع به از دست دادن آنتی‌بادی‌هایی می‌کنند که با آن‌ها متولد شده‌اند. بیشتر نوزادان در این سن همه چیز را در دهان خود قرار می‌دهند که می‌تواند آن‌ها را در معرض باکتری‌ها و ویروس‌هایی قرار دهد که ممکن است آن‌ها را بیمار کند.
برخی از والدین نیز به‌اشتباه دندان درآوردن را با اسهال مرتبط می‌دانند، اما درحالی‌که آب دهان فقط می‌تواند مدفوع را شل کند و باعث اسهال واقعی نمی‌شود.
دندان درآوردن نیز باعث ایجاد بثورات نمی‌شود، اگرچه ممکن است ترشح بیش‌ازحد آب دهان باعث تحریک پوست دهان کودک شود و آن را قرمز، خشک یا ترک‌خورده به نظر برساند.
برای دانستن اینکه چگونه دمای کودک را اندازه گیری کنید روی این لینک کلیک کنید!
همه نوزادان به درمان برای دندان درآوردن نیاز ندارند. اگر به نظر می‌رسد کودک شما ناراحت نیست، نیازی به انجام کاری ندارید. بااین‌حال، اگر به نظر می‌رسد درد دارند، چند کار وجود دارد که می‌توانید انجام دهید موجب تسکین درد آن‌ها شود
یک دندانگیر سیلیکونی تهیه کنید. انواع دندان گیرها وجود دارد که می‌توانید از آن استفاده کنید. دندانگیر ها را می‌توانید در یخچال قرار دهید و بعد از خنک شدن به نوزاد بدهید.
از غذای سرد مانند ماست یا پوره یا سبزی‌ها و میوه‌های سرد شده را به نوزاد خود بدهید
لثه‌های کودک را به‌آرامی با انگشت خود مالش دهید یا ماساژ دهید.
اگر کودک شما بیش از 6 ماه سن دارد، ممکن است بتوانید مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن به او بدهید، اما حتماً ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که دوز صحیح (و ایمن) را به کودک خود می‌دهید.
تعدادی از درمان‌ها وجود دارد که توسط متخصصان اطفال توصیه نمی‌شوند زیرا خطرات جدی را برای نوزاد همراه دارند.
ژل‌ها، افشانه‌ها، پمادها یا قرص‌های بنزوکائین. بی‌حسی موضعی نه‌تنها به‌راحتی بلعیده می‌شود، بلکه می‌تواند منجر به یک بیماری جدی و گاهی کشنده به نام متهموگلوبینمی شود که باعث می‌شود اکسیژن بسیار کمی به سلول‌های بدن برسد.
ژل لیدوکائین. نوزادان مستعد بلع ژل لیدوکائین هستند. لیدوکائین می‌تواند سمی باشد و بر سیستم عصبی و قلب کودک شما تأثیر بگذارد.
