شقایق کوهی
شقایق کوهی
خواندن ۳ دقیقه·۱ ماه پیش

چطوری تو مسیر پیدا کردن کار مورد علاقمون، امیدمون رو زنده نگه‌داریم؟

پنجمین روزی بود که چشم انتظاره یه شماره ناشناس بودم که روی صفحه ی گوشیم بیوفته، گلومو صاف کنم و با قدرت جواب بدم: بفرمایید؟

نمی‌دونم چرا تو همچین موقعیت‌هایی آدم‌های بیشتری بیخودی تماس میگیرن!

دیری رین رین... دیری رین ری.... رین: بفرمایید (با لحن بیزنسی تبلیغات شبکه ۱)

سلام وقتتون بخیر، خسروی هستم (تا اینجاش امیدوار کننده‌ست) از شرکت تصفیه آب تماس میگیرم، شما فیلتر دستگاهتون رو ۷ماهه تعویض نکردید!!

دقیقا همینجا تمام دریاهای امیدم به سراب‌های وسط کویر تبدیل میشن! شاید یکی از سریع ترین ناامیدی‌های تاریخ همین حد فاصل بین: شنیدن اولین زنگ و قطع کردن تلفن نامرتبط باشه.

البته تماس‌های تلفنی شبه مزاحم، تنها ابزار شکنجه در این مواقع نیستن! نوتیف‌های ایمیل میگن «یه پیام جدید اومده!» هجوم میبریم میبینیم اسپمه «تبریک! درآمد 10 میلیون در ساعت!»

لینکدین میگه «دونفر پروفایلتو دیدن» میرم خوشحال ببینیم کیه، میبینیم یکی دیگه از بیکاری امده یه سرکی اینور بازار بکشه.

وقتی تو همچین شرایط اذیت کننده‌ای قرار میگیرم بیشتر از هر وقتی به فکر فرو میرم و حس میکنم ما آدما به اصطلاح داریم قدرتمندتر میشیم ولی در واقع هر روز نقطه ضعف‌های بیشتری به دنیای اطرافمون میدیم مثلا یکم قبلتر چه وسایلی می‌تونست آدم های منتظر رو شکنجه کنه؟ احتمالا فقط یدونه تلفن ثابت! ولی همون‌جوری که گفتم الان راه‌های خیلی زیادی وجود داره!

آخرین باری که شما منتظر یک خبر مهم بودید کی بوده؟

یادتونه چند دقیقه یکبار چک می‌کردید که خبری رسیده یا نه؟ یا اصن برعکس، یادتونه نهایت زمانی که تونستید گوشیتونو چک نکنید چقدر بوده؟ (آخه من بعضی وقتا تو همچین موقعیت‌هایی تصمیم میگیرم به گوشی بی‌محلی کنم و با اینکه کل حواسم پیششه نمیرم سراغش! کس دیگه ای جز من همچین درگیری داره اصن؟!))


چندتا راهی که من به لطف تجربه‌ی زیسته‌ام از این دوران بدست آوردم تا قابل تحمل‌تر بشه رو می‌خوام به اشتراک بزارم ، شمام اگر راهی دارید بنویسید بلکه بتونیم این نبرد ظالمانه رو یکم منصفانه کنیم!

۱. توی اسکیل بزرگ به شرایطتون نگاه کنید:

مثلا شما چندماه نمی‌خواد برید سرکار، کل حقوق این چندماهتون چقدر میشه؟

دقیقا توی همون دوران آدمایی هستن که یه شبه چند میلیارد ضرر متحمل میشن، پس ایتس اکی.

۲. خودتون رو مشغول نگه دارید:

توی فیلد تخصصیتون هر روز برای به روز شدن تلاش کنید، دوره های آنلاین رایگانی هستند که میتونید اون هارو ثبت نام کنید یا کمک مالی دریافت کنید مثل کورسرا.

این کار هم به تقویت رزومتون کمک می‌کنه هم حالتون رو خوب می‌کنه چون حس کارآمد بودن و مفید بودن بهتون میده.

۳. با کسی در مورد بیکاریتون صحبت نکنید:

چون مدام می‌خوان ازتون بپرسن:‌چخبر؟! مشغول شدی ایشاله؟! این خودش یه فشاره که واقعا تو اون دوران نیازی بهش نداری.

۴. بپذیرید که این هم یک دوره از زندگیتونه و مثل تمام دوره ها در حاله عبوره، بپزیرید که سخته و باهاش نجنگید چون همون‌طور که گفتیم اون زورش بیشتره.

۵. امیدوار باشید:

هر روزی که شما رزومه می‌فرستید به خودتون شانس میدید و هرروزی که نمیفرستید به رقباتون، پس کیپ گویینگ.

اگر شمام تجربه مشابه دارید به اشتراک بزارید، دوست دارم بشنوم و ازش یاد بگیرم.

کاربیکاریفرصت شغلیامید
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید