باید گفت که CFD قرارداد مشتقه‌ای است که بین شما و بروکر برای پرداخت مابه‌التفاوت قیمت محصول مالی منعقد می‌شود. به این ترتیب، شما مالک سهم نیستید، بلکه تنها بر اساس نوسان قیمت آن دارایی کسب سود می کنید. راهنمای زیر فرق معاملات CFD را با معاملات سهام، نحوۀ معاملۀ موفق این قراردادها، ریسک‌های دخیل، افراد قادر به دسترسی به این معاملات و اصطلاحات کلیدی این ابزار مالی شرح می‌دهد.
قرارداد های تفاوت قیمت یا CFD موافقتنامه‌ای بین خریدار و فروشنده است که، طبق آن، خریدار باید مابه‌التفاوت بین ارزش فعلی دارایی و ارزش آن قرارداد را پرداخت کند. معامله‌گر CFD هرگز به صورت واقعی دارایی پایه را در اختیار ندارد، بلکه از نوسان قیمت آن سود می‌برد. ارزش قرارداد CFD فقط بر مبنای تغییر قیمت بین نقطۀ ورود به معامله و خروج از آن محاسبه می‌شود و ارزش ذاتی اوراق بهادار پایه نقشی در آن ندارد.
با کمک معاملات CFD، سرمایه‌گذاران می‌توانند در بازارهای مالی گوناگون مانند سهام، فارکس (بازار تبادل ارز)، روی شاخص‌ها، کالاها و رمزارزها معامله کنند. علاوه بر این، این ابزار راهبرد معاملاتی پیشرفته‌ای است که معامله‌گران باتجربه معمولاً به کار می‌برند.
سرمایه‌گذار CFD هرگز اوراق بهادار پایه را در اختیار ندارد، بلکه در نتیجۀ تغییر قیمت آن دارایی خاص سود می‌کند. بنابراین مثلاً به جای خرید سهام واقعی نت‌فلیکس (NASDAQ:NFLX)، معامله‌گر می‌تواند صرفاً روی حرکت صعودی یا نزولی قیمت نت‌فلیکس معامله کند.
باید در نظر داشت که CFD از دو معامله تشکیل می‌شود. در معاملۀ نخست موقعیت باز می‌شود که بعداً با معاملۀ معکوس با بروکر در قیمتی متفاوت بسته می‌شود. در صورتی که سرمایه‌گذار فکر می‌کند قیمت دارایی پایه در بازار افزایش می‌یابد می‌تواند «موقعیت خرید» بگیرد یا این دارایی را «بخرد» و در صورتی که معتقد است که قیمت دارایی در بازار کاهش خواهد یافت موقعیت فروش بگیرد یا این دارایی را «بفروشد».
اگر معامله‌گر اعتقاد دارد که قیمت دارایی افزایش خواهد یافت، در معاملۀ نخست موقعیت خرید می‌گیرد و در معاملۀ دوم (که موقعیت باز را می‌بندد) موقعیت فروش می‌گیرد. در مقابل، اگر سرمایه‌گذار فکر کند که ارزش دارایی کاهش خواهد یافت، در معاملۀ نخست موقعیت فروش می‌گیرد و در معامله دوم موقعیت فعلی را با موقعیت خرید می‌بندد. سود خالص معامله‌گر برابر مابه‌التفاوت بین معاملۀ باز کردن و بستن موقعیت (منهای کمیسیون یا بهره) است.
فرض کنید که انتظارتان این است که ارزش سهام اپل (NASDAQ: AAPL) افزایش خواهد یافت و می‌خواهید که موقعیت خرید در معاملۀ CFD بگیرد تا از این فرصت بهره ببرید. 100 قرارداد CFD سهام اپل را در قیمت 160 دلار می‌خرید، بنابراین مجموع ارزش معامله‌تان 16000 دلار است. اگر قیمت سهام اپل به 170 دلار برسد، 10 دلار بابت هر سهم سود می‌کنید و سودتان برابر با 1000 دلار می‌شود.
فرض کنید که معتقدید ارزش سهام اپل کاهش خواهد یافت و می‌خواهید از این حرکت قیمت سود کنید. به این منظور، می‌توانید موقعیت فروش (معروف به فروش استقراضی) بگیرید و از بازار نزولی سود ببرید. این بار، تصمیم گرفته‌اید که 100 دلار قرارداد CFD اپل را به قیمت 170 دلار بابت هر سهم بفروشید که وقتی بعداً قیمت قرارداد به 160 دلار بابت هر سهم سقوط کرد، سودی برابر 1000 دلار یا 10 دلار بابت هر سهم ببرید.
معاملات CFD محصولی اهرمی است. یعنی سرمایه‌گذار ممکن است، بدون پرداخت کل هزینه، موقعیت بگیرد. مثلاً، فرض کنید که سرمایه‌گذار خواسته است که موقعیتی معادل 200 سهم اپل بگیرد. در معاملات سنتی، کل هزینۀ سهام پیشاپیش پرداخت خواهد شد. با این حال، در معاملات CFD ممکن است مجبور به پرداخت 5 درصد از قیمت شوید.
درحالی‌که سرمایه‌گذار با کمک اهرم می‌تواند سرمایۀ خود را بیشتر کند، مهم است که به خاطر داشته باشید که سود یا زیان حاصله همچنان بر مبنای اندازۀ کل موقعیت سرمایه‌گذار محاسبه خواهد شد. با استفاده از مثال فوق، مابه‌التفاوت قیمت 200 سهم اپل از زمان باز کردن تا بستن موقعیت است. یعنی، سودها و زیان‌ها ممکن است در قیاس با مبلغ سرمایه‌گذاری‌تان بسیار هنگفت باشد و ممکن است میزان زیان از کل پول‌تان بیشتر شود. در نتیجه، توجه به نسبت اهرم و اطمینان از این موضوع مهم است که معامله در حد وسع‌تان است.
گاهی اوقات معاملات اهرمی «معاملات مارجینی» خوانده می‌شوند، چون مارجین (بودجۀ لازم برای باز کردن و حفظ موقعیت) فقط بخشی از کل اندازۀ موقعیت است.
در معاملات CFD، دو نوع مارجین وجود دارد. نخست، برای باز کردن موقعیت نیازمند پرداخت مارجین هستید. علاوه بر این، اگر مارجین اولیه و وجوه دیگر موجود در حسابتان نتواند زیان احتمالی معامله را پوشش دهد، شما نیازمند مارجین بیشتر برای حفظ معامله هستید. در صورتی که این مارجین تامبن نشود، بروکر حساب شما را کال مارجین می کند و از شما می خواهد که حسابتان را شارژ کنید. در صورتی که وجوه کافی را پرداخت نکنید، ممکن است موقعیت بسته شود و زیان‌های متحمل‌شده محقق شود.
هشدار: معاملات CFD با معاملات اهرمی و مارجینی فوق‌العاده پرریسک‌اند و برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار یا ریسک‌گریز توصیه نمی‌شوند. سرمایه‌گذاران فقط باید در صورتی به معاملات CFD وارد شوند که تجربۀ زیادی در بازارهای پرنوسان داشته باشند، سازوکار CFDها را کاملاً درک کنند و وقت زیادی برای مدیریت فعال سرمایه‌گذاری‌شان داشته باشند.
اگر معتقدید که ارزش سبد سهام‌تان ممکن است در بازه‌ای کوتاه کاهش یابد، می‌توانید از CFDها برای پوشش ریسک هرگونه زیان سبد استفاده کنید. با فروش استقراضی همان سهام در قالب CFD، می‌توانید تلاش کنید که بخشی از زیان بالقوۀ سبدتان را کاهش دهید. استفاده از راهبرد پوشش ریسک CFD به این معناست که هرگونه افت ارزش سهام موجود در سبدتان با سود حاصل از موقعیت فروش در معاملۀ CFDجبران خواهد شد.
حال به چهار مفهوم کلیدی در معاملات CFD می‌پردازیم: اسپردها، حجم معامله، مدت زمان معامله و سود/زیان.
اسپرد و کمیسیون
قراردادهای CFD دو قیمت دارند: قیمت خرید (قیمت پیشنهادی خرید) که با آن می‌توانید موقعیت خرید بگیرید و قیمت فروش (قیمت پیشنهادی فروش) که با آن می‌توانید موقعیت فروش بگیرید. قیمت‌های فروش همواره اندکی کمتر از قیمت فعلی بازار است و قیمت‌های خرید اندکی بیشتر از آن است. اسپرد برابر با مابه‌التفاوت این دو قیمت است.
معمولاً، هزینۀ باز کردن موقعیت CFD در اسپرد منظور می‌شود: قیمت‌های خرید و فروش تعدیل می‌شوند تا هزینۀ انجام معامله نشان داده شود.
حجم معامله
باید گفت که CFDها در قالب قراردادهای استاندارد (لات‌ها) معامله می‌شوند. حجم یک قرارداد وابسته به دارایی پایه است و غالباً شبیه نحوۀ معاملۀ آن دارایی در بازار است.
در معاملات CFD سهام، اندازۀ قرارداد معمولاً برابر با یک سهم شرکت است. بنابراین برای باز کردن موقعیتی که به معنای خرید 500 سهم شرکت X است، 500 قرارداد CFD شرکت X را می‌خرید. معاملات CFD از این نظر هم شبیه معاملات سنتی هستند تا معاملۀ سایر مشتقات مانند اختیار معامله.
مدت زمان
بر خلاف اختیارها، اغلب معاملات CFD تاریخ سررسید ثابتی ندارند. بلکه، موقعیت با انجام معاملۀ معکوس بسته می‌شود. مثلاً، گرفتن موقعیت خرید 500 قرارداد نقره باعث بسته شدن موقعیت فروش 500 قرارداد نقره می‌شود.
اگر موقعیت CFD روزانه را بعد از پایان روز باز نگه دارید، سواپ (هزینۀ تأمین مالی شبانه) از شما دریافت می‌شود. این مبلغ برابر با هزینۀ سرمایه‌ای است که تأمین‌کننده عملاً برای باز کردن معاملۀ اهرم در اختیارتان قرار داده است. ولی همیشه این شرایط برقرار نیست و قرارداد سلف یکی از استثناهای مهم آن است. قرارداد سلف تاریخ سررسید دارد و تمام هزینه‌های تأمین مالی شبانه در اسپرد منظور شده است.
سود و زیان
برای محاسبۀ سود یا زیان حاصل از معاملۀ CFD، ارزش هر قرارداد (که بر حسب هر پوینت حرکت بیان می‌شود) در حجم موقعیت (کل تعداد قراردادها) ضرب می‌شود. سپس، حاصل درتفاوت پوینت بین قیمت باز کردن قرارداد و بستن آن ضرب می‌شود. برای محاسبۀ کامل بازده یا زیان حاصل از معامله، باید هرگونه هزینه یا کارمزد (کمیسیون، کارمزد تأمین مالی شبانه، استاپ لاس تضمین‌شده) را کسر کنید.
اسپرد: هنگام معاملات CFD، باید اسپرد و مابه‌التفاوت بین قیمت خرید و فروش را پرداخت کنید. هر چقدر اسپرد کوچکتر باشد، لازم است که قیمت به میزان کمتری در جهت مدنظرتان حرکت کند تا وارد سود شوید یا خلاف جهت مدنظرتان حرکت کند تا وارد زیان شوید.
سواپ (هزینه تأمین مالی شبانه): سواپ هنگام اتخاذ موقعیت بعد از وقت مشخصی از حسابتان کسر یا به آن افزوده می‌شود (این وقت را «وقت تأمین مالی شبانه» Role over می‌نامند).
هزینۀ عدم فعالیت: هزینه‌ای است که در صورت عدم ورود به حساب معاملات‌تان بعد از دورۀ زمانی خاص توسط بروکرتان در هنگام برداشت وجهتان بدون انجام معامله از حسابتان کسر می‌شود.
مهم: معاملات CFD در آمریکا ممنوع است. با این حال، آنها اجازه دارند که در بازارهای بورس و فرابورس در بسیاری از کشورهای معاملاتی مهم مانند بریتانیا، آلمان، سوئیس، سنگاپور، اسپانیا، فرانسه، آفریقای جنوبی، کانادا، نیوزیلند، هنگ‌کنگ، سوئد، نروژ، ایتالیا، تایلند، بلژیک، دانمارک و هلند و بسیاری از کشورهای دیگر مطابق با قانون هر کدام از آنها مجاز است.
می توان گفت که CFDها برتری‌های گوناگونی نسبت به معاملات سنتی دارند و ممکن است امکانی جذاب برای تحقق سودهای چشمگیر با سرمایۀ کمتر باشند.
لوریج بالاتر: CFDها اهرمی بیشتر از معاملات سنتی ارائه می‌کنند. پرداخت مارجین کمتر به این معناست که معامله‌گر به سرمایۀ ورودی کمتری نیاز دارد و بازده‌ها هنگفت‌تر خواهد بود. با وجود این، افزایش اهرم ممکن است باعث تشدید زیان شود.
دسترسی شبانه روزی به بازار بین‌المللی از یک پلتفرم : بسیاری از بروکرهای CFD این محصولات را در تمام بازارهای مهم جهان ارائه می‌کنند و دسترسی شبانه‌روزی را ممکن می‌کنند. در نتیجه، سرمایه‌گذاران می‌توانند در مجموعه بازارهای بین‌المللی گسترده‌ای معامله کنند.
عدم قوانین ممنوعیت فروش استقراضی یا استقراض سهام: برخی بازارها مقرراتی دارند که، طبق آنها، موقعیت خرید ممنوع است و معامله‌گران موظف‌اند که برای فروش ابزار مالی قبل از فروش استقراضی آن مارجین‌های متفاوتی برای موقعیت‌های خرید و فروش وجود دارد. با این حال، ابزارهای CFD را می‌توان در هر زمانی بدون هزینه‌های استقراض به صورت استقراضی فروخت، چون معامله‌گر دارایی پایه را در اختیار ندارد.
عدم وجود شرایط معاملات روزانه: برخی بازارها نیازمند حداقل سرمایۀ لازم برای معامله در روز یا محدودسازی تعداد معاملات روزانه مجاز در حساب‌شان هستند. این محدودیت‌ها در مورد بازار CFDصادق نیست و به این ترتیب تمام دارندگان حساب می‌توانند در صورت تمایل معاملات روزانه انجام دهند.
ترکیبی از فرصت‌های زمان‌بندی: بروکرها در حال حاضر CFD سهام، شاخص، اوراق خزانه، فارکس، رمزارز و کالا را ارائه می‌کنند. با کمک این قراردادها، سفته‌بازان به مجموعۀ گوناگونی از ابزارهای مالی علاقه‌مند شده‌اند تا CFDها را به عنوان جایگزین تبادل معامله کنند.
درحالی‌که CFDها گزینۀ سودآورتری نسبت به شیوه‌های معاملۀ سنتی هستند، بی نقص نیستند.
پرداخت اسپرد توسط سرمایه‌گذاران: پرداخت اسپرد در نقاط ورود و خروج باعث می‌شود که امکان سود از حرکات کوچک بازار از دست برود. همچنین، اسپرد تعداد معاملات برنده را در قیاس با اوراق بهادار پایه به میزان کوچکی کاهش می‌دهد و به تبع آن زیان را اندکی افزایش می‌دهد. بنابراین، معامله‌گران در بازارهای استاندارد باید کارمزدها و کمیسیون‌های گوناگونی پرداخت کنند، از مقررات بیشتری پیروی کنند، سرمایۀ بیشتری پرداخت کنند. CFDها سودهای سرمایه‌گذاران را از طریق هزینه‌های اسپرد کاهش می‌دهند.
رگولاتوری صنعتی ضعیف: صنعت CFDخیلی تحت نظارت نیست. اعتبار بروکر CFDمبتنی به موضع دولت یا نقدینگی نیست، بلکه به مقررات، مدت زمان فعالیت و موقعیت مالی است. به همین دلیل، بررسی پیشینۀ بروکر پیش از باز کردن حساب نزدش حائز اهمیت است.
ریسک‌های لوریج: معاملات CFD سریع و مستلزم پایش سریع است. لازم است که ریسک‌های نقدینگی و مارجین‌ها را نگه دارید و در صورتی که نمی‌توانید کاهش ارزش‌ها را پوشش دهید، ممکن است تأمین‌کننده موقعیت‌تان را ببندد. در این صورت، مجبورید که هزینه را صرف نظر از اتفاقی که ممکن است بعداً برای دارایی پایه رخ دهد، پرداخت کنید.
نتیجه‌گیری
در مجموع، CFD یا قراردادهای مابه‌االتفاوت ابزار بسیار منعطفی است که به معامله‌گران اجازه می‌هد که مزایای داشتن اوراق بهادار را بدون در دست داشتن آن در اختیار داشته باشند. علاوه بر این، CFD به سرمایه‌گذاران به ابزارهای مالی، سهام، کالا و شاخص‌ها دسترسی جهانی می‌دهد.
اهرم CFD ها از معاملات متداول بیشتر است که این موضوع ممکن است سودهای‌تان را افزایش دهد. با این حال، اهرم باعث تشدید زیان نیز می‌شود و ممکن است فرد پولی بیشتر از آنچه برای سرمایه‌گذاری کنار گذاشته است زیان کند.
در قیاس با سایر اشکال سنتی معامله، معاملات CFD استراتژی پرریسکی است و سرمایه‌گذاران تازه‌کار باید با احتیاط با آنها برخورد کنند. دقیقاً به همین دلیل است که موفق‌ترین معامله‌گران CFD معمولاً سرمایه‌گذاران فصلی و با تجربۀ زیاد هستند.
برای بررسی معاملات تریدر های حرفه ای بر روی CFD ها می توانید به وبسایت کپیتو اینوست سر بزنید.
اگر تجربه کافی برای انجام معاملات CFD را ندارید می توانید در کپیتو با کپی کردن معاملات تریدر ها از این بازار کسب سود کنید.
در پایان می توانید سوالات پر تکرار در زمینه CFD را مطالعه کنید.
فرق اصلی بین معاملۀ قراردادهای مابه‌التفاوت و معاملۀ سهام این است که هنگام معاملۀ CFD، روی قیمت بازار سفته‌بازی می‌کنید بدون اینکه مالکیت دارایی پایه را داشته باشید. بر خلاف معاملات سهام که در واقع مالکیت سهام پایه را به دست می‌آورید.
معامله‌گران از طریق CFD روی حرکات آتی دارایی پایه در بازار سفته‌بازی می‌کنند بدون اینکه واقعاً صاحب این دارایی باشند. CFD دو معامله بین مشتری و بروکر است. در معاملۀ نخست، موقعیت بازی ایجاد می‌شود که بعداً از طریق معاملۀ معکوس بسته می‌شود. اگر در معاملۀ نخست موقعیت خرید اتخاذ شود، در معاملۀ دوم (که موقعیت باز را می‌بندد) موقعیت فروش گرفته می‌شود. اگر موقعیت فروش باز شود، موقعیت خرید گرفته می‌شود تا معامله بسته شود. سود خالص معامله‌گر برابر با مابه‌التفاوت قیمت بین معاملۀ باز کردن موقعیت و معاملۀ بستن موقعیت است.
باید گفت که CFDها ابزارهای بسیار منعطفی هستند که نیازمند مارجین کمی هستند و سرمایه‌گذاران از طریق آنها دسترسی ساده‌ای به بازارهای جهانی دارند و قوانینی در زمینۀ فروش استقراضی یا معاملات روزانه ندارند و نیازمند پرداخت کارمزدی اندک‌اند یا هیچ کارمزدی ندارند. در نهایت، CFDها امکان معاملۀ تقریباً همه چیز را با سرعت و دسترسی سریع با ارز مدنظرتان فراهم می‌کنند.
توجه کنید که CFDها لوریج بالایی را در اختیارتان می‌گذارند که ممکن است همراه با سودی هنگفت باشد یا ریسک بزرگی ایجاد کنند. بی‌تردید، اهرم شمشیری دولبه است که در مورد CFD چون با پول استقراضی معامله می‌کنید، امکان قمار با پول نقدی را در اختیارتان می‌گذارد که در واقعیت در اختیار ندارید.
