با یه روز تاخیر دارم میذارم... ولی دلم میخواست اینجا باشه.
اصل اصلش اینه که برای کار فرهنگی مدرسه ( و شاد کردن دخترهای اطرافم) نوشتم و کلیپ شد. (لینک کلیپ هم میذارم اینجا، اگه خواستید ببینید خالی از لطف نیست: https://t.me/rezgh_ma/1013)
میذارمش چون یکی از سخت ترین متن هایی بود که نوشتم. کلی ازم زمان برد ولی یه برکت خوبی آورد برام:).
اگر به من باشد فکر میکنم خدا برای خلقت دختر ها وقت ویژه ای صرف کرده است و بعد او را به عنوان یک عضو جدا نشدنی و قلب تپنده ی انجمن، در دم و دستگاهش قرار داده است. قلبی که میتپد و خون را پمپاژ میکند به سراسر اجتماع و با حضورش باعث میشود بقیه نمیرند. عضوی که با چندین ساز و کار محافظت میشود.
دخترهایی که در طول تاریخ حماسه ساختند و هر کدامشان به نوعی جهار کردند و مجاهد پرورش دادند. دخترهایی که بر گردن همه ی عالَم حق دارند. با آنچه در سر داشتند. دخترهایی که در نگاه خدا، بر خلاف باور برخی ها، قبل از دختر بودن، انسان اند، هویت مستقل دارند و وسیله نیستند.
در اطراف ما، تاریخ و سرزمین و دین ما و روی این کره خاکی بسیار اند دخترانی که مرکز مدار اند. قلبِ یک خانواده اند، قلبِ یک جامعه اند یا قلبِ یک هستی و پر واضح است کسی مثل حضرت زهرا(س) که دردانه ی عالَم و قلب تاریخ اند، اول از همه جان خانواده بوده اند، جانِ پدر. اینکه مجاهد بودند و آن چنان قوی و مستحکم ایستادند، گواه نگاه دلنشین و زیبای خدا، پیامبر و دین به دختر هاست.
فاطمه معصومه (س) هم بود. او قلبِ تپنده اجتماعی بود که در آن حضور داشت. یک دخترِ مجاهد و تحول ساز، یک خواهر همراه و در مسیر و یک انسان دانا و راهبر. کسی که از او کم خواندیم و کم شنیدیم. کسی که نامش را صرفا به واسطه دختر بودنش شنیدیم و از جهاد های ایشان چیزی نمیدانیم، مبارزات و از خود گذشتگی هایش را الگوی خود قرار ندادیم.
خداوند دخترها را آفرید. آنها در بستری رشد میکنند، قد میکشند و بعد والد میشوند. والد هایی که آثارشان به جا میماند. والدِ یک نوشته، والد یک حس خوب، والد یک انقلاب یا والد یک فرزند. دخترهایی که قد میکشند و رشد میکنند تا بستر امنی شوند برای اتفاقات بزرگ، تا رب البیت شوند. خدا دختر ها را آفرید و در وجودشان مکانیسم هایی قرار داد که یکی از آنها بتواند هم مادر باشد و هم جایزه ریاضی فیلدز را در دست بگیرد. یکی دیگر از آنها بتواند اولین فضانورد ایرانی باشد. یکی از آنها تنها کسی باشد که دو جایزه نوبل بر دست گرفته است. خداوند دخترها را آفرید و قدرت و زیبایی توامان را به آنها هدیه داد که یکی از آنها در اجتماع ظالمین در اوج بحران و غم و سوگ، چنان سخنوری کند و آن قدر صبوری کند که همه خیره بمانند. یکی از آنها تنها همراهِ یک انسان شود در بزرگ ترین اتفاق تاریخ و تمام ثروتش را در راه آن انقلاب بدهد و سه سال در فقر و تحریم به سر ببرد. یکی شان شود ام وهب، فرزندش، اثرش و دار و ندارش را به سفینه النجاه بسپرد و دیگر به عقب نگاه نکند.
این ها را گفتم که به این جا برسم: "خالق دخترها، در وجودشان پتانسیل قهرمان شدن را قرار داده است." در هر سنی باشند، هر نقشی که به عهده بگیرند، خواهر، همسر، مادر، مهندس، نویسنده، کارمند، معلم، طبیب و ... باز هم دختر اند چون خدای شان، تنها مالک شان، آن ها را دختر آفریده است.
روزت مبارک اثرانگشت زیبای خدا:).
/لب های سرخ و طره افشان که جای خود
دنیا غزل نداشت اگر دختری نبود/
