فردا را رنگ خواهم زد

فردا را رنگ خواهم زد

به زيبايي آفتاب

به روشنايي مهتاب

به سپيدي صبح

به پاكي عشق

وبه رنگ درياي بيكران،آبي و بي انتها

.

فردايي پر رنگ

پر از رنگ زندگي

فردايم شكل امروزم نيست

پر از جنگ و دعوا و ترس نيست

هيچكس در آن غمگين نيست

دل كَس از ديگري پر نيست

.

فردايم را خوشرنگ ميكشم

اگر هم نشد بي رنگ،رنگ خاكستر

بي رنگ هم كه باشد،از امروزم خوشرنگ تَر است

.

فردا رنگ ديگري دارد

قِصه هاي جديد تري دارد

كاش ميشد در فرداي خيالي ام غُصه نبود

اگر هم بود فقط در قِصه ها بود

.

رد پاي فكر فردايم

در تمام لحظه هاي زندگي ام پيداست

پر از وحشت ديدار فردا

پر از آرزوي رؤياي فردا

.

اي كاش ،اي كاش هايم هم به سر ميرسد

فردا دور نيست

در همين نزديكيست

پشت غنچه هاي خندانيست

كه بزودي پر پر خواهند شد

.

فردايم را ميتوان

در آخرين آينه اي كه خواهم داشت ديد

آينه اي با صفت روشني ولي با حقيقتي تلخ

كاش فردايم رنگ آرزوهايم باشد

.

كوثر.ذوالفقاري

1394.08.21