مقدمه‌ی مفید و آموزنده‌ای که علی‌نقی عالیخانی، وزیر اقتصاد دوره‌ی پهلوی، بر یادداشت‌های عَلَم نوشته، درس‌های ارزشمندی برای مخاطب عام، تحلیل‌گر تاریخ و مدیران و مسئولان دارد.
عالیخانی بر این باور است که یکی از اشتباهات جدی حکومت پهلوی این بود که بر تبلیغات پرسروصدا، ناشیانه و کم‌محتوا اصرار و تمرکز داشت.
چنین پیداست که این تبلیغات گسترده جانشین عنصر اقناعِ افکار عمومی و پاسخ‌گویی به پرسش‌های جدی جامعه شده و از یک‌سو بر نارضایتی مردم افزوده بود و از سوی دیگر بر غفلت و بی‌مسئولیتی مدیران.
جامعه و به‌ویژه نسل جوان در هر صورت و حالت و در خوشی و ناخوشی، تشنه‌ی اقناع و دریافت پاسخ است.
اگر در دهه‌ی پنجاه شمسی جابجایی تبلیغات و اقناع می‌تواند به‌عنوان یکی از عوامل ویران‌گر پایه‌های حکومت پهلوی به‌شمار رود، امروز و در عصری که هیچ عرصه‌ای از زندگی فردی و گروهی برکنار از حضور رسانه‌های فراوان و گوناگون نیست، بی‌اعتقادی یا ناتوانی یک مدیر یا یک حکومت در پاسخ‌گویی و اقناع جامعه قطعاً زهری‌ست کشنده و مرگ‌بار.
اقناع جز از راه استناد، استدلال و طرح و تضارب اندیشه‌ها و دیدگاه‌های گوناگون حاصل نمی‌شود.
در این باره صداوسیما نیازمند هشدارها و تلنگرهای اساسی و اصلاح رویکردهاست.
