روایت زندگی و شهادت محبوب دل‌ها، قاسم سلیمانی، نکته‌های فراوان دارد برای آموختن.
اگر انسان‌های شجاعی باشیم، می‌پذیریم که ایرادها یا دست‌کم جای رشد بیش‌تری داریم.
شهادت و شهید، یک ویژگی‌اش این است که بر آگاهی و شناخت افراد و جامعه می‌افزاید.
نشانه آن‌که در زیارت اربعین می‌خوانیم:
«وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَه وَ حَیرَه الضَّلالَه»
«و جانش را در راه تو بذل کرد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی گمراهی برهاند.»
پرسش این است:
چگونه می‌توان خود را کم‌تر دید و در اندیشه‌ی گشودن یک گره از کار خلق بود؟
پاسخ:
با کاستن از خودخواهی و افزودن بر آگاهی !
در این سال‌ها چه بسیار بوده و هستند آن‌ها که خودخواهانه تلاش کردند در مسیر ارضای حرص و آز بی‌پایان خود در مال‌اندوزی و جاه‌طلبی، خویشتن و دیگران را در رقابتی نامعقول و ویران‌گر وارد کنند.
غافل از آن‌که بزرگی و آبرو نه به مال و منال ربطی دارد نه به جاه و مقام.
و در این سال‌ها بسیار بوده و هستند آن‌ها که در نتیجه‌ی ضعف در شناخت و آگاهی، فریب خوردند و فریب دادند و زیان‌ها وارد آوردند.
چه تفاوت دارد این جهل و نادانی از نوع شیک و پوشیده در زرق و برق قرن بیست‌ویک باشد،
یا از گونه‌ی «جهل مقدس» و پنهان در پس پرده‌ای از نام دین و مقدسات.
امروز هر که دلسوز خویش و مردم و این آب و خاک است، باید از خود آغاز کند.
خطرناک‌ترین دشمنان،
نادانی و خودخواهی،
همه‌ی داروندار ما را نشانه رفته‌اند.
عکس از: www.zahrashenasi.com
