از آن‌چه این روزها در فضای فکری و عملی پیرامون ما می‌گذرد، می‌توان چنین برداشت کرد که برخی مفاهیم دچار تغییر و تحول شده و تعریفی تازه یافته‌اند.
از جمله‌ی این مفاهیم، مفهوم آزادی‌ست.
این روزها شعار آزادی، که فراوان نیز تکرار می‌شود، گاهی به این معناست:
من تصمیم می‌گیرم که تو اعتصاب کنی و در کلاس درس حاضر نشوی و تو این آزادی را داری که تصمیم مرا بپذیری و به آن عمل کنی. اگر نپذیرفتی با موج سنگین جنگ روانی و فحاشی و توهین و تهدید روبرو خواهی شد.
مفهوم آگاهی نیز از دیگر مفاهیمی‌ست که این روزها تعریف تازه‌ای از آن عرضه شده است. در این تعریف، آگاهی، ارتباط روشن و مستقیمی با مطالعه و کتاب ندارد. تو می‌توانی با تصویرها و تصورها و تعصب‌های عجیب و غریب ذهنی خودت، کنش و واکنش سیاسی و اجتماعی داشته باشی و تخیلات و آرزوهایت را به‌عنوان تحلیل به دیگران تحمیل کنی.
در تعریف نوین مفهوم آگاهی، یافته‌های بی‌پایه و اساس و بی‌شناسنامه‌ی اینترنتی، جایگزین مطالعات علمی شده و کتاب و کارشناس و تحلیل کارشناسی، نقش و جایگاه قابل توجهی ندارد.
ترغیب شدم کتاب «دنیای قشنگ نو» را یک بار دیگر بخوانم.
