اگر قرار باشد من و تو و ما و شما و ایشان تنها در پی منافع و مزایا و تعلقات و تعصبات و لذت‌ها و لجاجت‌ها و خودخواهی و خواسته‌ی خویش باشیم،
چه کسی قرار است برای دیگری و دیگران باشد؟
مثل حاج‌قاسم !
چه کسی می‌تواند و باید، در عمل نه در شعار
بینش و روش و منش حاج‌قاسم را تکرار و تکثیر کند؟
ویژگی برجسته و هنر بزرگ حاج‌قاسم این بود که هیچ‌گاه برای خودش نبود
او برای دیگران بود،
برای انسان !
