خبر کوتاه بود اما شوقانگیز: ثبت جهانی سنندج بهعنوان شهر خلاق موسیقی
در وانفسای مشکلات و گرانی و بیکاری و تبعیض، خبر رسید که سنندج بهعنوان شهر خلاق موسیقی ثبت جهانی شده است.
میدانم مشکلات بسیار است،
میدانم تن و جان کردستان رنجور است،
بیخبر نیستم.
من با زخم کردستان رنج کشیدهام،
من با درد کردستان اشک ریختهام،
من نوشتم و از رئیسجمهور پرسیدم که چرا استاندار کرد اهلسنت نداریم.
و امروز میخواهم برای سنندج و موسیقی جاودان سنندج اشک شوق بریزم.
مگر میشود از موسیقی گفت و از سنندج نگفت؟
مگر میشود از موسیقی سنندج گفت و از علیاصغر کردستانی و یوسفزمانیها و کامکارها و عندلیبیها و بسیاری دیگر نگفت؟
موسیقی یک بهانه است و یک فرصت،
تا همدیگر را بیشتر بشناسیم و بهتر.
تا نگاهمان به کرد و فارس و ترک و شیعه و سنی، برکنار از بدبینیهای بیپایه شکل گیرد.
تا بدانیم که مشترکاتمان بسیار بیش از نقاط اختلاف و تفرقه است.
سنندج، تاریخ و پیشینهای دارد بس دیرین،
زبان و شعر و موسیقی و آهنگی دارد، بیاندازه شیرین.
سنندج، شهر آبیدر و کلانه و دف و توتفرنگی،
و شهر خلاق موسیقی را باید از نو دید و از نو شناخت.