پژوهشگر، مدرس، دکترای تاریخ ایران
شما حق ندارید اعتراض کنید !
گفتم اگر من در ورود به کلاس پنج دقیقه تأخیر کنم، واکنش شما چیست؟
اولی: خوشحال می‌شویم !
دومی: اتفاق مهمی نیفتاده !
سومی: پنج دقیقه که چیزی نیست، بیش‌تر از این‌ها هم بوده و ما چیزی نگفته‌ایم !
چهارمی: من اعتراض می‌کنم !
گفتم: چرا ؟
گفت: چون شما وقت ما را تلف کرده‌اید و ما حق داریم اعتراض کنیم.
گفتم: شما حق ندارید اعتراض کنید !
با تعجب گفت: چرا حق نداریم؟
گفتم: شما حق ندارید بلکه وظیفه دارید اعتراض کنید.
از حق می‌توان گذشت اما وظیفه را حتماً باید انجام داد.
اعتراض، نه براندازی است و نه یک حق شخصی که به‌راحتی از آن چشم بپوشیم،
اعتراض یک وظیفه است،
وظیفه‌ای برای اصلاح اجتماعی که در آن زندگی می‌کنیم.
طفره رفتن از انجام این وظیفه، به هر علت و دلیل و بهانه،
پیامدی جز انحطاط و فساد روزافزون نخواهد داشت.
نمونه اش واکنش مردم به خودسوزی دختر آبی که کلی واکنش در پی داشت و سوختن هیوا بچه دو ساله در کرمانشاه که بخاطر اینکه کانکس رو از خانوادشون گرفتن رفتن چادر و اونجا در چادر سوخت اما الان کی هیوا رو میشناسه؟کی برای هیوا پست گذاشته؟آیا اگر سرنوشتی مانند هیوا برای دختر آبی اتفاق میوفتاد باز هم مردم همچین عکس العملی نشون میدادن؟نه! چون مساله اصلی برای مردم ما این نیست.
https://www.instagram.com/p/B3C047OlCZM/
پیش‌نیاز اعتراض، آگاهی و شناخت است. هرچه سطح شناخت و آگاهی بالاتر باشد، کیفیت و اثرگذاری اعتراض هم افزایش خواهد یافت. باید برای افزایش سطح آگاهی جامعه و گذر از روزمرگی‌ها تلاش کنیم.