برخلاف برخی ادعاها، کارنامه‌ی ساسانیان از نظر علمی درخشان نیست.
بر پایه‌ی نظام طبقاتی دوره‌ی ساسانی، جامعه به چهار طبقه‌ی مجزا تقسیم می‌شد.
بیشترین امتیازات و امکانات در اختیار سه طبقه‌ی نخست و بیشترین محرومیت‌ها از آن طبقه‌ی چهارم، یعنی اکثریت جامعه بود.
از جمله‌ی این محرومیت‌ها، یکی این بود که توده‌ی مردم حق درس خواندن نداشتند.
حتی زمانی که یک مرکز علمی به نام دانشگاه جندی‌شاپور راه‌اندازی شد، باز اکثریت جامعه اجازه نداشتند درس بخوانند.
با این اوصاف بدیهی است که نمی‌توان انتظار رشد علمی، ظهور دانشمندان و تولید آثار علمی فراوان داشت.
