سخنرانی‌های پرهیجان و تهی از مضمون و محتوا و عمل
ادعاهای فراوان و گزاف بدون مبنای روشنِ فکری و اعتقادی
خودعالِم‌پنداری و خودعاقل‌پنداری آمیخته با توهّمی بزرگ
ورود سطحی و غیرکارشناسی به هر بحث و موضوع سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و مذهبی و تاریخی
و پشتیبانی‌های نابخردانه‌ی برخی دستگاه‌ها و مراکز از شخصی که شایستگی‌اش را ندارد
نتیجه‌اش می‌شود همین !
دریغ از دو جمله سخن همراه با خرد و اخلاق و احترام به حقوق و آبروی دیگران !
«فکر خفته گر دو تا و گر سه تاست
هم خطا اندر خطا اندر خطاست»
