در سالی که گذشت، جماعتی از دروغگویان و عوامفریبان و منفعتجویان، از جمله علینژاد و کریمی و ثابت و اسماعیلیون و ویسی و پهلوی و بیبیسی و اینترنشنال و دیگران، وعدهی بَزَکشده و فریبندهای دادند که جمهوری اسلامی را سرنگون میکنیم و برای شما آزادی و دمکراسی و رفاه و پیشرفت میآوریم.
گفتند و بسیار تکرار کردند که کار جمهوری اسلامی یکی دو ماهه تمام است.
امروز روشن شده که بسیاری از آنچه گفتهاند دروغ بوده و یا خود اعتراف کردهاند که با استفاده از مطالب ساختگی و جعلی قصد راهاندازی و گسترش یک انقلاب را داشتهاند.
نکتهی اصلی ماجرا این نیست که چرا دروغ گفتهاند و مقصود این نوشته انکار زمینهها و مشکلات و ضعفها و نارضایتیهای فراوان و گوناگون داخلی نیست.
نکته اینجاست که چرا دروغها و اغراقها را باور کردیم و در دام عوامفریبیها افتادیم و هزینه دادیم و چگونه میتوان از تکرار این خطای زیانبار پیشگیری کرد؟
شاید یک پاسخ این باشد که: ضعف در مطالعه و شناخت
شناخت تاریخ ایران
شناخت ویژگیها و کارکردهای تکنولوژی و رسانه
شناخت مسائل و تحولات منطقه و جهان
بدون اغراق اگر کسی در هر یک از این سه محور تنها یک کتاب تحقیقی معتبر خوانده باشد، در دام بسیاری دروغها و فریبهای داخلی و خارجی، با هر رنگ و لعاب قومی و سیاسی و مذهبی و مانند آن نخواهد افتاد.