عصرهای کریسکان، خاطرات امیر سعیدزاده است، یکی از هموطنان ما در سردشت، شهری کردنشین در استان آذربایجان‌غربی
از نظر زمانی، این خاطرات، سال ۱۳۵۷ همزمان با اوج‌گیری انقلاب و رویدادهای سال‌های پس از آن را در بر می‌گیرد.
این کتاب از حوادث سال‌های پس از انقلاب اسلامی در مناطق کردنشین و از نقش مردم کرد اهل‌سنت، عملکرد نیروهای مردمی و نظامی و دولتی و نیز رویکرد و عملکرد گروه‌های کومله و دمکرات و مانند آن، نکات و جزئیات گوناگون و فراوان و ارزشمند دارد.
سال ۱۴۰۱ و در جریان اعتراضات و حرکت زن، زندگی، آزادی، هشدار داده بودم که در لابلای اعتراضات بحقی که برخی اقشار جامعه دارند، نشانه‌هایی از رویکردها و شیوه‌های کومله به چشم می‌آید. از جمله در طرح و تکرار شعار معروف «بی‌طرف، بی‌شرف»
مطالعه‌ی این کتاب، بیش از پیش درستی این تشخیص و هشدار را تأیید می‌کند، چرا که در دهه‌ی ۱۳۶۰ نیز کومله دقیقاً و عملاً همین شعار را دنبال می‌کرده است.
خواندن این کتاب را به همه‌ی کسانی که به تاریخ، به ایران و به کردستان علاقه دارند و به فردای ایران می‌اندیشند و نمی‌خواهند که عوام‌فریبی‌ها و خسارت‌های سنگین ناشی از آن تکرار شود و نمی‌خواهند فریب رنگ عوض کردن و ظاهرسازی‌ها را بخورند، پیشنهاد می‌دهم.
