وقتی کار یک فرهنگ و تمدن به آنجا میرسد که تعریفی خودساخته و تفسیری خودخواسته از مفاهیم عرضه میکند و برای نمونه چنان بیحساب و کتاب به تفسیر مفهوم «دفاع از خود» میپردازد که توجیهکنندهی کشتار گستردهی غیرنظامیان و زنان و کودکان باشد و این تفسیر مبنای موضعگیری دولت پرادعا و بزرگی مانند امریکا قرار میگیرد، باید از انحطاط سخن گفت.
انحطاطی که بزرگترین کشتار زنان و وحشتناکترین قربانگاه کودکان را در قرن بیستویک به نام تمدن غرب که شعار انساندوستی و فمینیسم و یونیسفِ آن بسیاری را مجذوب خویش ساخته، ثبت کرده است.
سالها پیش اندیشمند برجستهای مانند جرج سارتن و دیگر عقلای جامعهی بشری در این باره هشدار داده بودند و البته که این هشدارها در لابلای جنجال و عوامفریبی امپراتوری رسانهای بهراحتی نادیده گرفته میشود و این نیز نشانهای دیگر از انحطاط است.
