این روزها کسانی برای رویارویی با جمهوری اسلامی، بیگانگان را به تحریم، تجزیه و حمله‌ی نظامی به ایران تشویق می‌کنند.
این رویکرد و این کنش، چه از سر ناآگاهی و بی‌توجهی به پیامدهای آن باشد و چه دانسته و آگاهانه، نه برخوردار از پشتوانه‌ی عقلی‌ست و نه بهره‌مند از مطالعات و تجارب تاریخی.
طرفداران این رویکرد باید به پرسش‌های فراوان، از جمله این موارد، پاسخ دهند:
یک) چه کسی ضمانت می‌کند که افزایش تحریم به معنای فشار بیشتر بر مردم نباشد؟
دو) چگونه می‌توان مطمئن شد که تجزیه و چندپاره شدن ایران به سود مردم و اقوام ایرانی‌ست؟
سه) در صورت حمله‌ی نظامی، گذشته از کشتار و ویرانی، چه کسی پایان زمان اشغال و خروج اشغالگران و متجاوزان را مشخص خواهد کرد؟
پیشنهاد ما به این عده این است که تاریخ فلسطین را بخوانید و اخبار آن را دنبال کنید تا بدانید شما کسانی را به حمله‌ی نظامی به ایران تشویق می‌کنید که ده‌ها سال است مستقیم و غیرمستقیم در تجاوز و اشغال و نژادپرستی و ویرانی و کشتار در فلسطین سهیم‌اند و در این مدت، اخلاق و انسانیت و حقوق بشر و بین‌الملل را جز در حد ابزاری برای عوام‌فریبی مورد توجه قرار نداده و به کار نبرده‌اند.
