در هر مسئله و موضوع، ساده‌ترین و مفیدترین گزینه این است که سراغ کارشناس و متخصص آن موضوع برویم.
عبدالمجید ارفعی، متخصص زبان‌های باستانی و مترجم منشور کورش بزرگ است.
ارفعی دست‌کم بر سه زبان فارسی باستان، ایلامی و بابِلی تسلط دارد.
ارفعی منشور کورش را از زبان بابِلی به فارسی ترجمه کرده است.
از دیگر آثار و خدمات او ترجمه‌ی هزاران لوح گلی تخت‌جمشید از زبان ایلامی به فارسی‌ست.
او بر پایه‌ی مطالعه و پژوهش در اسناد، به‌ویژه اسناد بابِل، به این نتیجه رسیده که هفت آبان، روز ورود کورش بزرگ به شهر بابِل است.
بر این پایه، در نتیجه‌ی نارضایتی اهالی بابِل از حکومت وقت خود، ورود کورش به بابِل با جنگ و خشونت قابل توجهی همراه نبوده است.
این توضیح نیز می‌تواند مکمل بحث باشد که کورش بزرگ، پایه‌گذار امپراتوری هخامنشیان است و بخش عمده‌ای از دوران حکومت او به جنگ و کشورگشایی گذشت. دکتر زرین‌کوب در کتاب تاریخ مردم ایران، دوران حکومت کورش را دوره‌ی «جنگ بی‌انقطاع» خوانده است.
برخی صاحبنظران و مفسران قرآن، از جمله ابوالکلام آزاد و علامه طباطبایی، بر این باورند که منظور از ذوالقرنین در قرآن، کورش بزرگ هخامنشی‌ست. ذوالقرنین، چنان‌که از برخی آیات سوره‌ی کهف برداشت می‌شود، شخصیتی‌ست تاریخی و اثرگذار.
آنچه این روزها به‌ویژه در فضای مجازی با عنوان روز تولد یا روز جهانی کورش درباره‌ی هفت آبان مطرح است یا وصیت‌نامه و جملات و مانند آن به کورش نسبت داده می‌شود، سند معتبر ندارد و اغلب، افزوده‌ها و جعلیاتی‌ست که افرادی به دلخواه خود و با انگیزه‌های گوناگون انتشار می‌دهند.
یک نکته‌ی مهم که بسیاری به آن توجه نمی‌کنند این است که منشور کورش که از مهم‌ترین اسناد تاریخ ایران است، به زبانی غیر از فارسی نوشته شده است.
درباره‌ی کورش بزرگ، مطالعه‌ی این کتاب‌ها پیشنهاد می‌شود:
کورش کبیر(نویسنده: رضا شعبانی)
کورش رهایی‌بخش(نویسنده: شروین وکیلی)
زندگی و جهانداری کورش بزرگ(نویسنده: علیرضا شاپور شهبازی)
تاریخ امپراتوری هخامنشیان(نویسنده: پیِر بریان)
تاریخ مردم ایران(نویسنده: عبدالحسین زرین‌کوب)
