در رسانهها سخنرانیهایی از آقای رائفیپور در نقد بهائیت در دسترس همگان است.
در عین حال یک نکتهی قابل تأمل وجود دارد.
آقای رائفیپور و برخی مریدان ایشان، در عمل و در سخن، بر این باورند که برای ورود به مباحثی مانند تاریخ و حدیث و قرآن، نیازی به تخصص و متخصص نداریم.
پرسش ساده اما مهم اینجاست:
چگونه است که در سخن، شاهد لفاظی و سخنرانی آقای رائفیپور علیه بهائیت هستیم اما در عمل، ایشان و برخی هوادارانشان همان روشی را در پیش گرفتهاند که برخی بهائیان هم به آن معتقدند و بر آن تأکید میکنند.
یعنی بینیازی از مراجعه به متخصص در مباحثی مانند تاریخ و حدیث و قرآن