واقعیت

نه!
شب محزون نیست،تاریکی محزون نیست،آسمان ابری هم محزون نیست
تو محزونی،تویی که جام باده عشق را در فلاکت خیال حضور یار به تنهایی نوشیدی
تویی که به تماشای غروب خورشید زندگانی ات به هنگام طلوع افتاب نشستی
تویی که در از یاد بردن ناتوانی
تو محزونی...