چند سالی هست که به عنوان برنامه نویس موبایل مشغول به کار هستم. داشتن تجربهی کار داخل و خارج از ایران باعث شده تا با چالشهایی که بچههای برنامهنویس داخل ایران دارند آشنا باشم. یکی از مشکلاتی که خودم به شخصه داشتم کمبود منابع یادگیری بود. دلایل متفاوتی برای اون بود از جمله مسدود بودن منابع برای ایران، عدم امکان پرداخت هزینهها و حتی نداشتن تسلط کامل به زبان انگلیسی برای درک مطلب بود.
چند وقتی هست که در بیخبری از بچههای ایران میبرم و برام جای سوال بود که الان شرایط به چه صورتی هست. آیا بعد از گذشت سالها منابع آموزشی کافی برای کسانی که تازه پا به این محیط میذارن فراهم هست و یا اینکه کمکی در این زمینه از دست من بر میاد. چند وقت پیش از سر کنجکاوی شروع به یادگیری فلاتر کردم و توی یوتیوب The Boring Flutter Development Show رو پیدا کردم که به نظرم روش جالبی برای یادگیری یه پلتفرم جدید بود و بر خلاف اسمش (شوی کسالت آور) از شوهای دیگه و یا نوشتههای طولانی خیلی هم جذابتر بود. محیط صمیمی و اشتباههای بعضاً خندهداری که چند تا برنامهنویس نرد به وجود آورده بودن باعث شده بود که حتی آدم بیاعصابی مثل من هم بدون اینکه گذر زمان رو متوجه بشه تا آخرشو نگاه کنه. همون موقع بود که فکر کردم چنانچه مثل قبل مشکل کمبود منابع آموزشی پابرجا باشه شاید راهاندازی چیزی شبیه به این برنامه برای بعضی مفید باشه. در غیر اینصورت که من با خیال راحتتری به غار خودم توی آخرین نقطهی دنیا برگردم و به ادامه اکتشافات فلسفی بپردازم.