یکی از مسائل دیگری که کاملاً به موضوع این وبلاگ یعنی شیره خرما مربوط می‌شود، تحلیل موسیقی است. بعنوان اولین قطعه، سراغ «دختر آتیش‌پاره» از «اندی» به همراهی «یک دختر رندوم» می‌رویم.
از این لینک، قطعه «دختر آتیش‌پاره» را بشنوید!
اولین قطعه مجموعه بلند Goodby از باند اندی-کوروس، از نظر ساختاری، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. سه هنرمند در این اثر حضور یافتند که هرکدام در کورس، ورس و اینتروی حضور خود را به نمایش می‌گذارند.
باند اندی-کوروس، در چندین اثر موفق پیشین خود و همکاری با افراد سرشناسی مانند حسن شماعی‌زاده، به حد قابل قبول و بالایی از موفقیت رسیدند، اما همکاری با دختر رندوم و «عاح عاح»های وی آنچه بود که نیاز حیاتی اندی و کوروس بود.
حدود سی ثانیه بدوی قطعه به یک اینترو صرف می‌شود که به نسبت حجم کلّی، زمان مناسبی به شمار می‌رود. بیلد-آپ استارت قطعه با نت‌های تصاعدی کوتاه و Bizz Snare از همان ابتدا نوید اثری دلچسب و شاد را به مخاطب می‌دهد. بلافاصله پس از سوییپ، اینترو با صدای کوروس و عنوان ترک با اینترویی که در ذهن مخاطب می‌ماند و امضای اثر را می‌سازد، آغاز می‌شود:«دختر آتیش پاره...». حجم صدای کوروس بویژه فرکانس‌های مید وی که نقطه قوت صدایش است چندبرابر شده است.
با هر بار تکرار عنوان ترک توسط کوروس، دختر رندوم می‌گوید:«عاح» و گاهی هم می‌گوید:«عاح عاح». صدای عاح دختر رندوم، اصلی‌ترین بخش ترک است که مخاطب را تا 6 دقیقه شارژ کرده و او را میخکوب می‌کند تا دوباره به اینترو برسد.
پس از آن، ملودی و ضرب (Kick و Snare) گوش مخاطب را آماده رسیدن به کورس کار می‌کنند.
در کورس اول که توسط کوروس خوانده می‌شود، ملودی به محض ورود وکال حذف شده و چند ساز کوبه‌ای (Percussion) به قطعه افزوده می‌شوند. افزون بر این، سِنج (Hat) نیز به درام‌کیت اضافه می‌شود که با Snare آکوستیک ترکیب دلنشینی را تشکیل داده است. چینش و جنس سِنج شباهت بسیاری به چینش Snap را دارد و ریتم بشکن با انگشتان را تداعی می‌کند. پس از یک مرتبه مرور کورس توسط کوروس، دختر رندوم وارد صحنه می‌شود. صدای او در هر حالی، «عاح» های اینترو را تداعی می‌کند و از همین رو افزودن او به چند Bar از قطعه پس از هر چند وقت، اقدام هوشمندانه‌ای به شمار می‌آید.
پس از دختر رندوم، بالأخره صدای اندی با مرور مجدد کورس شنیده می‌شود و پس از آن، منوچهر چشم‌آذر به بهترین شکل ممکن افترکورس بی‌کلام را ارائه می‌کند.
با پایان بخش اول و کورس توسط اندی و همچنین اجرای افترکورس، بخش دوم که به مراتب کوتاه‌تر هم هست، توسط اندی اجرا می‌شود. تفاوت لیریک کورس سوم با سایر کورس‌ها و همچنین بریجی که جایگزین افترکورس می‌شود، زمینه‌ساز ورود کوروس است. ولی پس از چند ثانیه، آخ آخ... دوباره دختر رندوم از مخرج روی وکال کوروس می‌پرد و حضور توأمان این دو وکالیست قهار در سکشن‌های مختلف قطعه، نشان از رابطه مستحکم دختر رندوم و کوروس در پشت پرده‌ها دارد.
پس از بریج بی‌کلام که تا ۳:۰۵ ادامه دارد و بر پایه ریتم Percussion و Snap نواخته شده است، اندی کورس چهارم و بخش نهایی کار را ارائه می‌دهد که نقطه اوج کار به شمار می‌رود (اگر عاح عاح‌های ابتدای دختر رندوم را حساب نکنیم). آخرین کورس کار هم از ترکیب اندی و دختر رندوم ساخته شده است که در کنار بخش آخر (که توسط اندی اجرا شد) حسن ختام قوی‌ای شناخته می‌شود.
بیش از تهیه و فرم، مفهوم، دلیل آن است که باید این قطعه را گوش کنید. از همان ابتدای ترک، «عاح»های دختر رندوم، نوید یک اثر مفهومی و عمیق را می‌دهد؛ امّا آنچه این اثر را از سایر آثار ظاهراً «مفهومی» تصنعی و سخیف جدید متمایز می‌سازد، رعایت فرم خلاقانه و اظهار عقاید صریح پوست‌کنده است. شاعر در «دختر آتیش‌پاره»، استعاره را زیربنای محتوای خود قرار نمی‌دهد تا فقط در گیج شدن به مخاطب کمک کنند؛ بلکه او استعاره را به چشم زینتی برای مفاهیم و مقاصدش می‌بیند. کار خط داستانی مغموضی را شامل نمی‌شود، اما زیبایی در همین سادگی بیان است.
در اینجا چند خط از ثقیل‌ترین لاین‌های قطعه را لیست و بررسی کرده‌ایم:
اینجا، اندی در راستای مبارزه با مصرف‌گرایی، خودش را به جای طعام و غذای خامی می‌گذارد که جامعه تنگ‌نظر، تنها راه مصالحه با آن را پختنش می‌بینند. همانطور که در نیمه ابتدایی خود شعر، تنها راه ماندن را آتیش خوردن و پختن می‌داند. در نیمه دوم شعر هم می‌گوید فردی که او را پخته است، او را برای سحری نگه داشته است.
مجدداً شاعر قدرت بازی با کلمات خود را یکبار برای همیشه اثبات می‌کند. او بجای تعرض صریح و ساده به اوضاع زندگی خود، از این ابیات استفاده می‌کند. در نیمه اول طوری می‌گوید گویی پیش مخاطب شعرش (نگار نازش) در حال حاضر پیش او نیست؛ و در نیمه دوم می‌گوید اگر روزی نگار نازش پیش او نباشد، دلش می‌خواهد که در دنیا نباشد.
شب شده پر ستاره/ چشمک زدم دوباره/ می‌آم با هات می‌رقصم/ دوستم داری؟ آره
دختر رندوم این بار خود را در نقش دختر آتیش‌پاره قرار می‌دهد و همان حرف‌های کورس (شب شده پر ستاره/ چشمک بزن دوباره/ بیا با هم برقصیم) را از دیدگاهی دیگر و اول‌شخص بیان می‌کند. کوروس هم نقش جامعه شکاک و منزوی را ایفا می‌کند که با وجود شب شدن پر ستاره، چشمک زدن دوباره و همچنین آمدن و باهات رقصیدن، باز هم چنین سوال کرینجی می‌پرسد.
بسه بسه خدافظ.
