نقد "روز بعد از ...": Lively Docنماهای کارت پستال و جنگ های طبقاتی را ارائه می ده
از «قایق نشان دادن» تا «کشتی احمق‌ها» تا «تایتانیک»، اگر نوع خاصی از ملودرام هالیوود چیزی به ما آموختهباشد، این است که تمام زندگی انسان را باید در یک قایق مسافربری یافت - رویاها و خواسته‌های ما و تفاوت‌های اجتماعی. به نحوی در فاصله ای از زمین خشک واضح تر شد.
کامار احمد سایمون، فیلمساز بنگلادشی، تقریباً همان فلسفه را در مستند لذت بخش خود «روز بعد از ...» به کار می برد، البته با حذف زرق و برق همراه. سایمون سوار بر یک کشتی بخار پارویی صد ساله برای رفت‌وآمد دو روزه از داکا پایتخت بنگلادش به منطقه خولنا این کشور سفر را با جذابیت جغرافیایی و سیاسی-اجتماعی مستند می‌کند و در مناظر مشروب می‌نوشد و در عین حال هجوم طبقات را مشاهده می‌کند. ، کاست ها و انواع شخصیت ها روی عرشه.
نتیجه آزاد و سرگرم‌کننده، بخش‌های مساوی سفرنامه‌ای آرام، مطالعه اجتماعی مشاهده‌ای و کمدی واقعی اشتباهات است، و در رقابت در IDFA با استقبال مشتاق تماشاگران به نمایش درآمد. نه سال پس از آخرین مستند تئاتری سایمون، "آیا گوش می‌دهی!"
مطالعه جامعه ای در حال بهبودی پس از سیل ویرانگر که در Cinéma du Réel موفق به کسب افتخارات برتر شد — «روز بعد از ...» دومین بخش از یک «سه گانه آب» است که با تعریف کم تعریف شده است و باید بخار قابل توجهی در مدار جشنواره جمع کند. پتانسیل توزیع نیز قوی است، اگرچه به احتمال زیاد در قالب‌های استریم که عدالت کاملی را برای نمایش عریض فیلم با لبه‌های خشن انجام نمی‌دهند.
به این معنی نیست که این کرایه توریستی نشنال جئوگرافیک است، هرچند در طول مسیر از مناظر دلتای گنگ لذت می بریم. اگرچه قایق کهنه کار (به نام راکت، نامی که ما به زودی جمع آوری می کنیم به سرعت آن اشاره نمی کند) شامل تعداد انگشت شماری از مسافران اروپایی و آمریکایی است، دوربین متحرک و کنجکاو سایمون بیشتر از بقیه به آنها توجه نمی کند. مسافران از منظر محلی، مجموعه واقعی «روز بعد از ...» مقطع اجتماعی بنگلادش معاصر است که از سیاستمداران با نفوذ تا افراد فقیر و ناتوان را در بر می گیرد - البته بر اساس کلاس بلیط در چندگانه موشک تقسیم شده است. عرشه ها و محفظه ها
از آنجایی که فیلمبرداری اندکی قبل از انتخابات سراسری سال 2018 کشور انجام شده است - بریده‌های اخبار رادیویی معمولی ما را به حال و هوای جمعیتی که بر سر درگیری‌های اقتصادی و فساد دولتی در حال غرق شدن هستند نشان می‌دهد - تنش در این تنوع وجود دارد.
مسافرانی که به صندلی‌های ارزان‌قیمت محدود شده‌اند، با صدای بلند بر سر این جداسازی موز می‌زنند: «آیا مدفوع من با مسافران کابین متفاوت است؟» یکی از آنها در حالی که رتبه خود را می شکند تا از حمام «بهتر» استفاده کند، از دوربین می خواهد.
سیاست طبقاتی در تمام جنبه‌های عملیات روزانه موشک ظاهر می‌شود، چه کارکنانی که منوی ویژه‌ای را که برای سیاستمدار و اطرافیانش طراحی شده است می‌چشند یا کاپیتان بداخلاقی که از توهین‌های «خدمت‌زاده» استفاده می‌کند تا به کاپیتان کشتی دیگری که رودخانه را مسدود کرده است، هشدار دهد.
برای مشاهده و مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.
