به واژه های که از فرهنگ های دیگر وارد زبان عربی شده اند و تغییر پیدا کرده اند به اصطلاح معرّب گفته می شود.
گاهی راویان عرب برای نقل یک عبارت غیر عربی بر اساس ساختار زبان خود واژه ها را تغییر می دهند و به شکل دیگر بیان می کنند.
برخی از این کلمات ریشه فارسی داشته و در تعامل با زبان فارسی به عربی و سپس به منظومه احادیث شیعه راه پیدا کرده است.
جست‌وجوی واژه «معرّب» در لغت نامه دهخدا نشان می دهد که تعداد زیادی از واژه های حدیثی و بعضی واژه های قرآنی ریشه فارسی داشته اند.
چالشی که حدیث پژوهان معاصر با آن روبرو هستند وجود برخی واژه های معربی است که معنای آن حتی با مراجعه به لغت نامه های عربی کشف نمی شود.
یکی از وظائف علم «مشکل الحدیث» یافتن ریشه های فارسی واژه های پیش گفته و یافتن معنای درست این واژه ها است تا در مواجهه با این کلمات رویکرد درستی اتخاذ گردد.
