قرآن کریم در آیه ۱۱ سوره مبارکه حج به گروهی از مردم اشاره می کند که خداوند را ``حرفی`` یعنی ظاهری عبادت می کنند.
شاخصه این افراد این است که اگر نعمت به آنها برسد به عبادت ادامه می دهد و اگر گره ای به زندگی آنها بیفتد از دین کاملا جدا می شوند.
نتیجه عمل این ها در دنیا و آخرت یک جمله است:«خسر الدنیا و الآخره ذلک هو الخسران المبین»
لذا باید با ایمان مانوس شد و از عبادت لذت برد و بهره گرفت و این است عبادت عارفان:«یا غایة آمال العارفین»
