پوکی استخوان، افزایش فشار خون و کلسترول، دیابت آلزایمر، مشکلات ادراری و آب مروارید از جمله شایع‌ترین بیماری‌هایی هستند که احتمال ابتلا به آن‌ها با افزایش سن بیشتر میشود. آلزایمر یکی از بیماری‌هایی است که مستقیما بر عملکرد مغز افراد تاثیر میگذارد. با افزایش سن و گذر از 65 سالگی مقداری پرتی حواس در افراد طبیعی است اما اگه حواس پرتی و فراموشی بیش از میزان طبیعی باشد باید علائم آن را جدی گرفته و سریعا به پزشک مغز و اعصاب و روان‌پزشک برای تشخیص دقیق منشا این مورد پرداخته شود. علائم آلزایمر در افراد به صورت تدریجی نمایان میشود. در ابتدا و زمانی که آلزایمر خفیف است علائمی مانند حواس پرتی و فراموشی جای اشیا در افراد دیده میشود. مرحله آلزایمر خفیف بهترین زنمان برای شروع روش‌های دارویی و پزشکی برای کنترل بیماری است. باتوجه به اینکه هیچ درمان قطعی و کاملی برای این بیماری یافت نشده است تشخیص سریع بیماری در مراحل ابتدایی برای کنترل و کاهش سرعت رشد و پیشرفت بیماری ضروری است.
آلزایمر یا فراموشی شایع‌ترین نوع زوال عقل است به طوری که 80 درصد حجم ابتلا به بیماران زوال عقل در حقیقت به آلزایمر مبتلا هستند. آلزایمر که با نام فراموشی نیز شناخته میشود نوعی اختلال مغزی است که در طی آن توانایی‌های ذهنی شخص مبتلا خصوصا در بخش حافظه، گفتار و ادراک مختل میشود. در طی ابتلا و پیشرفت بیماری آلزایمر سلول‌های عصبی مرده و بافتها در سراسر مغز از بین میرود. با پیشرفت بیماری علائم موجود ر شخص تشدید شده و یا علائم جدیدی در وی نمایان میشود. اختلالات در گفتار و حافظه از اولین علائم ابتلا به آلزایمر است.
علائم بیماری آلزایمر به تدریج و به آرامی در افراد نمایان میشود. در مراحل ابتدایی علائمی مانند فراموش کردن جای اشیاء و نام مکان‌ها، از یاد بردن مکالمات اخیر، ضعف در تصمیم گیری، کاهش انعطاف در رفتار، ناتوانی برای پیدا کردن کلمات مناسب در گفتگوها در افراد دیده میشود. تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل ابتدایی دشوار است اما مراجعه منظم به پزشک متخصص و انجام سروقت چکاپ‌های مورد نیاز میتواند این مسئله را ممکن سازد.
در مرحله میانی علائم مقداری شدیدتر شده و مواردی مانند مشکل در تکلم یا زبان، خواب آشفته، نوسانات خلقی مانند آشفتگی، سراسیمگی و افسردگی، رفتارهای وسواسی، تکراری یا تکانشی، مشکل در درک روابط فضایی مانند تخمین فاصله، توهم و هذیان در فرد مبتلا دیده میشود.
در صورت عدم مراجعه به پزشک و کنترل نکردن بیماری سرعت پیشرفت آن افزایش یافته و مدتی از پس از ابتلا به آلزایمر، علائم آلزایمر شدید مانند مشکل در بلع، از دست دادن توانایی تکلم، بی‌اختیاری در دفع ادرار و مدفوع، تغییر وزن ناگهانی و غیرعادی، مشکل در حرکت به شکل مستقل و بدون کمک دیگران و مشکلات قابل توجه در حافظه کوتاه مدت و بلند مدت در فرد بروز پیدا میکند.
فرد مبتلا به آلزایمر در مراحل ابتدایی اغلب متوجه اتفاقاتی که برایش می‌افتد میشود و ممکن است دچار خجالت و شرمندگی شود. رفتار اطرافیان، مخصوصا شخصی که نقش مراقب یا پرستار فرد مبتلا به آلزایمر را دارد، بسیار مهم و تاثیرگذار است. در ادامه چند نکته مهم درباره مراقبت از شخص مبتلا به آلزایمر را بر می شماریم.
بیماری آلزایمر از سن 65 سالگی به بعد در افراد دیده میشود و شیوع آن در سنین پایین‌تر بسیار محدود است اما اگر کسی در دهه 40 یا 50 سالگی متوجه علائم آلزایمر در خود شود ممکن است به آلزایمر زودرس مبتلا شده باشد. از دست دادن حافظه، فراموش کردن تاریخ‌های مهم، سوالات تکراری و نیازمند یادآوری مکرر و دشواری در برنامه ریزی و حل مسئله از نشانهها و علائم ابتلا به آلزایمر زودرس است. سهل انگاری و عدم مراجعه به پزشک در هنگام مواجه شدن با این علائم میتواند سبب افزایش سرعت رشد بیماری و بروز علائم حاد در فرد شود.
به یاد آورده نشدن توسط عزیزان تجربه تلخی است که آلزایمر زمینه‌ساز آن میشود. همانطور که در متن گفته شد بیماری آلزایمر بیماری پیشرنده‌ای است که در افراد بالای 65 سال با شدت‌های مختلف دیده میشود. انجام چکاپ‌های روتین میتواند به تشخیص به موقع بیماری و از دست نرفتن زمان طلایی برای شروع روند درمانی موثر باشد. اگر شما هم تجربه مفیدی از نگهداری و مراقبت از شخص مبتلا به آلزایمر دارید یا نکته مهمی در روند درمانی و مراقبتی از این عزیزان می شناسید، لطفا آن را با ما در میان بگذارید.
منبع: https://lafarrerr.com/blog/alzheimers-disease-symptoms/
