در صنعتی که عکاسان فراوانی تلاش می کنند مشتری های شما را از چنگتان در بیاورند، جذابیت عکاسی تجاری آن چنان زیاد است که مقاومت در برابر آن را دشوار می کند. مخصوصا برای کسانی که تازه قدم در این عرصه گذاشته اند. علاوه بر این رسانه های اجتماعی نیز متاسفانه نمی توانند به خوبی نشان دهند که پشت پرده این صنعت چه می گذرد و حتی خود عکاسان نیز در مورد مشکلاتی که در این حوزه با آنها سروکله می زنند خیلی کم صحبت می کنند. در این مطلب قصد داریم به بیان چندین واقعیت در رابطه با مشکلات عکاسان در عکاسی صنعتی تجاری، بپردازیم.
بسیاری از عکاسانی که تازه به این صنعت پا گذاشته اند، خود را در صحنه عکاسی به گونه ای تصور می کنند که قادرند از خلاقیت خود استفاده کنند تا به نتیجه دلخواه برسند. اما واقعیت می تواند بسیار متفاوت باشد. هرچند که عکاس، کاپیتان کشتی است. او آنجاست که از مهارت خود استفاده کند تا عکسی که می گیرد با اهداف مشتری هماهنگ باشد و مهم نیست که در این مسیر از چه وسایلی بهره می برد. این مساله متناسب با میزان مبلغ پرداختی به او جدیت بیشتری پیدا می کند.
برای کسی مهم نیست که شما به عنوان یک عکاس بیمار یا خسته باشید و یا در ذهن شما برای سوژه موردنظر خلاقیت های بصری نقش نمی بندد، یا اینکه ایده های مشتری با تصور شما متفاوت است. به طور کلی معمولاً مشتری به شما خلاصه ای از آنچه که از یک عکس صنعتی تجاری می خواهد، می گوید و این شمایید که باید تصور او را به واقعیت تبدیل کنید. او ممکن است بر روی توانایی شما سرمایه گذاری بالایی کرده باشد و در طول عکاسی، قرار نیست دست شما را بگیرند.
یکی از دوستان تعریف می کرد که در یک پروژه عکاسی مشتری و شرکت تبلیغاتی به دنبال مدل بودند، مدل انتخابی آن ها متاسفانه از سگ می ترسید و آن ها از این خبر نداشتند و تصمیم داشتند از محصول خود در حال بازی مدل و سگ عکاسی کنند. من قبل از عکاسی مطمئن بودم که انتخاب این مدل، مشکلی برای گروه ایجاد خواهد کرد. تا آنجا که می توانستم با آن ها مخالفت کرده و روی آن پا فشاری کردم. ولی نظر من برای آن ها اهمیت نداشت برای همین کوتاه آمده و امیدوار بودم که همه چیز خوب پیش برود.
در روز عکاسی، بعد از دو ساعت عکاسی از مدل و سگ، بدون این که نتیجه ای مناسب بگیریم، رو به مسئول بخش کرده و از او پرسیدیم که از این عکس چه انتظاری دارد؟ جواب داد که می خواهد یک رابطه طبیعتی و اصیل را بین مدل و سگ در عکس به ببیننده منتقل کند. می توانستم آن لحظه عصبانی شوم ولی تصمیم گرفتم که تنها به کاری که برای آن استخدام شده ام بپردازم و بدون توجه به چهره کودک هر زمان که سگ نزدیک می شد از آن ها عکاسی کنم. در انتها، توانستم عکس مد نظر را بگیرم و مشتری را خوشحال کنم.
این تجربه یک عکاس در مواجهه با مساله ای است که در نهایت باید از آن دریافت که، شما فقط وسیله ای برای رسیدن به هدف هستید. مشتری تنها از شما استفاده می کند تا به آنچه می خواهد برسد. احساس، ایده ها، خستگی و سلامت شما هیچ کدام در اولویت نیستند.
اگر شما نیز می خواهید بدانید در مواجهه با چنین مساله ای هنگام کار با کارفرمایان، چه راه حلی را باید به کار گیرید، پیشنهاد می کنیم بر روی لینک عکاسی تجاری کلیک کرده و ادامه این مطلب را در سایت مطالعه کنید.
