اگر چه بررسی محیطی، اطلاعات با ارزشی دربارۀ وضعیت کنونی و روند‌های جاری در اختیار قرار می‌دهند، با این حال پیش‌بینی مسیر این روند‌ها، که بر اساس مجموعه‌ای از فرضیه‌ها صورت می‌گیرد، لازم است.
برای پیش‌بینی آینده، تکنیک‌های مختلفی وجود دارد که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
1. برون‌یابی روند؛ این روش در واقع سری_زمانی هستند که تلاش می‌کنند مجموعه‌ای از رویداد‌های تاریخی را به آینده گسترش و تعمیم بدهند.
2.طوفان فکری؛ روش غیر کمی است که در آن فرد هر چه را به ذهنش می‌رسد بیان می‌کند، بدون اینکه مورد انتقاد دیگران قرار بگیرد.
3. عقیده خبره؛ این روش بر اساس توانایی بر تصویرسازی از شرایط آینده و مبتنی بر تعامل متغیرهای کلیدی است.
4. روش دلفی؛ متخصصان به طور مستقل و جدا از هم احتمال حوادث را ارزیابی می‌کنند. این ارزیابی‌ها با هم ترکیب یافته و دوباره به نزد متخصصان (خبرگان)فرستاده می‌شود تا مجداً از آنان نظرسنجی شود. این کار تا جایی ادامه می‌یابد که یک توافق حاصل شود.
5. الگوسازی آماری؛ یک تکنیک کمی است که تلاش می‌کند عوامل اتفاقی یا حداقل عوامل تبیینی و قابل توضیحی را که دو یا بیش از دو سری زمانی را به یکدیگر مرتبط می‌سازد، کشف کند. از جمله نمونه‌های این تکنیک می‌توان به «تحلیل رگسیون» و «روش‌های اقتصاد‌سنجی» اشاره کرد.
6. سناریونویسی پس از فرابرآورد؛ متداول‌ترین نوع پیش‌بینی است. یک سناریوی صنعتی عبارت است از پیش‌بینی و شرح وضعیت یک صنعت در آینده. با تحلیل اثر احتمالی عوامل اجتماعی آینده بر گروه‌های کلیدی موجود در یک صنعت خاص، یک سناریوی صنعتی تهیه می‌شود.
