اغلب سازمان‌ها به دلیل تفاوت در توانایی مدیران در تشخیص و درک مسائل و عوامل استراتژیک خارجی، به گونه‌ای متفاوت به برخی از تغییرات محیطی واکنش نشان می‌دهند.
تنها تعداد معدودی از شرکت‌ها می توانند به‌طور کامل و با موفقیت، بر کلیه متغییر‌های خارجی نظارت کنند. حتی اگر همه مدیران معتقد باشند که این اهمیت استراتژیک متغییر‌هاست که تعیین می‌کند کدام متغییر‌ها را باید به طور مستمر و پیوسته نظارت و ردیابی کرد، بازهم گاهی به سهو یا به عمد از کنار تحولات جدید و حیاتی بی‌تفاوت می‌گذرند.
ارزش‌های شخصی مدیران یک شرکت وهمچنین موفقیت استراتژی‌های فعلی، باعث می‌شود تا آنها در تشخیص متغییر‌های خارجی و همچنین در تفسیر آنچه که مشاهده می‌کنند، دچار خطا و اشتباه شوند. این خطا را اصطلاحاً نزدیک بینی استراتژیک می‌نامند؛ یعنی تمایل به رد اطلاعات نا آشنا و منفی.
آیا شما با نزدیک بینی استراتژیک در شرکت یا سازمانتان مواجه شده‌اید؟
