گریس نسوز یک ماده صنعتی جامد است که با همنشینی یک ماده غلظت دهنده صنعتی با روغن ایجاد میشود. برای بالا بردن تغلیظ گریس از یک سری مواد افزودنی صنعتی بهره برده میشود. گریس در دمای طبیعی، حالتی نیمه جامد و جامد دارد.
برای نامگذاری گریس از ۶ گروه داده بهره برده میشود. این گروه به وسیله اعداد و حروف متفاوت نامگذاری میشوند. و به نوعی مشخص کننده نام یک گریس هستند:
نزدیک به ۹۰ درصد از حجم گریس‌ها را روغن پایه تشکیل می‌دهد که نقشی بیبدیل در عمل روانکاری بلبرینگ‌ها بازی می‌کنند. این روغن‌ها از دو دسته روغن تشکیل شده روغن پایه‌های معدنی و روغن پایه‌های صنعتی. در مواقعی که به حرارت بالا و پایداری بسیار احتیاج است بهر برده میشود. و در حالت عادی زمانی که به حرارت و ویسکوزیته پایین احتیاج است، روغن پایه معدنی استفاده میشود.
یکی از اساسی‌ترین ویژگی‌های گریس نسوز که قابل ذکر است خاصیت گرانروی روغن پایه در گریس است که بهره‌بری از آن به این علت است که اولا روانکار بین اجزاء غلتکی و چرخشی قرار گیرد و بماند و در ضمن در بالاترین دمای کاری بلبرینگ از ارتباط مستقیم و بی‌واسطه آنها ممانعت به عمل آورد.
