The last Visionist
The last Visionist
خواندن ۲ دقیقه·۶ سال پیش

تهران، طهران نیست!

  • چندوقت دیگه در آینده ی نه چندان دور با همین فرمون و سرعت بریم جلو دیگه از طهرانم، تهرانی نمی مونه!


  • اون از چنارستان خطی میراث خیابان ولیعصر، اون از کاخ ها و مستغلات مخروبه ی زمان طاغوت که چون حالا در زمان طاغوت و برای طاغوت بوده انشاالله که فی سبیل الله تیشه به پی همشون زدن و دارن میزنن و هیچ استفاده و منفعت شخصی هم در این امر دخیل نیست و حداقلش نشانه شکوه و قدمت تاریخی تهران نبوده و نیست؛ یا همین ساختمان پلاسکو که کسی نفهمید چی شد و الان بعد این مدت قراره چی بشه؟ البته نباید از اراضی عباس آباد و امثالهم غافل شد لااقل بدونیم ارث پدری کی بود؟ به کی رسید؟ اصن چی شد؟ کی خورد؟ کی برد؟ که انشاالله گربه اس چرا اینقدر منفی بافی اصن...
  • یا همین دریاچه چیتگر یک پروژه عمرانی درست حسابی که نشون بدیم تهران پتانسیل داشتن دریاچه و ساحل رو داره حالا چیکار داری به چه قیمتایی! پشه سفید هست که هست، هوای تهران کمی تا
    قسمتی شرجی شده که شده، برج های بلند اطراف دریاچه از بس بلنده که از ورود باد به تهران ممانعت میکنه که بکنه! اینا همش بهونس؛ عوضش تو تهران دریاچه داریم.
  • اصن تازگیا دقت کردین صبحا کله سحر بجای جیک جیک گنجشکا صدا قارقار کلاغ به وفور شنیده میشه یا دور نهرها و رود فاضلابهای شهری پر شده از مرغهای دریایی؟! گاهی تو مسیر اتوبان تهران_کرج نزدیک پارک ارم همچین این دسته مرغ دریاییا رو میبینی که فکر میکنی به سواحل شمال رسیدی؛ گفتم پارک ارم یاد چند روز پیش افتادم که جاتون خالی رفته بودیم با دوستان وسایل بازی ها رو مقایسه و مهندسی کنیم ( با این گرونیا کی میتونه سوار بشه )که قشنگ خواهر مادر نوستالژی اومد جلو چشممون! بجز تعداد انگشت شماری وسایل بازی نسبتا جدید (از ده دوازده سال گذشته تاکنون!) دیگه چیز جدیدی نبود البته ملت همیشه در صحنه با زیراندازای رنگی رنگی روی چمن ها و اون گاز پیکنیکی و قابلمه روش و سیخ و منقل و جوجه و... بسی در جان بخشی به نوستالژی کمک کرد.
  • از آلودگی هواشم نگم که ماشاالله اگزوز خاور! البته از یه جنبه ای هم خوبه ها مثلا فردا روزی همین استکبار جهانی و هم دستاش یهو بمب اتمی چیزی بزنن کل دنیا رو نابود کنن فکر کنم تنها مردمی هستیم در تهران که زنده می مونیم به لطف همین آلایندگی هوای تهران...
  • خلاصه از شوخی و جدی و راست و دروغ و اغراق بگذریم، واقعا حال تهران خرابه و باید فکری به حالش کرد. هزینه زندگی کردن تو این کلانشهر با قدمت چند صدساله هم که همه خوب میدونیم سر به فلک میزنه بی هیچ دلیل و علت منطقی که این رشته خودش سر دراز داره و بماند.
تهرانطهرانtehran
پدر ویژن ایران/ غریبی قصه پرداز / متعهد به نچرال بیوتی تو بغل جاشو
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید