دستگیره های درب در دید اول بسیار کم اهمیت بوده و توجه زیادی به آن نمیشود در صورتی که دستگیره های درب بسیار در زیبایی و دکوراسیون خانه اهمیت دارد.
114 میلیون درب وجود دارد که هر سال حدود دو میلیون درب جدید اضافه می شود. از درهای مجهز به سخت افزار مناسب برای بستن این بازشوها و محافظت از فضای داخلی ساختمان در برابر محیط استفاده می شود. درهای بسیار اولیه صرفاً پوست یا منسوجات بودند. درهای چوبی در مصر باستان و بین النهرین نیز رایج بوده است. از دیگر مصالح مورد استفاده برای درب ها می توان به سنگ، فلز، شیشه و کاغذ اشاره کرد. درها با چرخش، تاشو، کشویی یا غلتش باز می شوند. بسیاری از درهای نوسانی با یک اهرم یا دستگیره در نصب می شوند تا با آن باز شوند.
دستگیره های در برای قرن ها در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گرفتند و اولین بار در اواسط قرن نوزدهم در ایالات متحده ساخته شدند. اگرچه دستگیره‌های درهای کروی یا توپی شکل سخت‌ترین چرخاندن به حساب می‌آیند، اما این شکل هنوز رایج‌ترین است. دستگیره های درب تخم مرغی شکل برای اکثر مردم راحت ترین استفاده از آن است. دستگیره های در از مواد بسیاری از جمله چوب، سرامیک، شیشه، پلاستیک و انواع مختلف فلز ساخته شده اند. برنج به دلیل مقاومت عالی در برابر زنگ زدگی یکی از محبوب ترین مواد است.
متوسط دستگیره در 2.25 اینچ (5.715 سانتی متر) قطر دارد. اجزای اصلی عبارتند از: رز دستگیره، ساقه، دوک و بالای دستگیره. دستگیره قسمت بالایی و بزرگتر است که با دست گرفته می شود. ساقه ساقه بیرون زده یک دستگیره است و حاوی یک سوراخ یا سوکت برای دریافت دوک است. رز دستگیره یک صفحه یا واشر گرد است که یک سوکت دستگیره را تشکیل می دهد و برای اتصال به سطح در مناسب است. دستگیره به دوک متصل است، شفت فلزی که قفل را می چرخاند.
قبل از سال 1846، دستگیره های فلزی از دو قطعه لحیم کاری شده با یکدیگر یا سه قطعه لحیم کاری ساخته می شدند. دستگیره های فلزی ریخته گری در حدود سال 1846 معرفی شدند. در اواخر دهه 1800، دستگیره های فلزی کامپوزیت به عنوان یک دستگیره ارزان قیمت معرفی شدند. بدنه اصلی از آهن یا فولاد ساخته شده بود که به طور کامل یا جزئی با روکشی از برنز یا برنج پوشانده شده بود. در نیمه پایانی قرن نوزدهم، ثبت اختراعات زیادی در مورد روش‌های دوکی برای اتصال دستگیره‌های فلزی برای استفاده از قفل و همچنین طرح‌هایی برای تزئین این دستگیره‌ها صادر شد. در سال 1870، یک روش ریخته گری فشرده معرفی شد که تزیینات سخت افزار را تسریع می کرد.
منبع: سپهر استیل
