(...نقاب دو رویی...)

دلم میخواهد فریاد بزنم و به تمام آدم های هزار چهره این کره خاکی بگویم: نقابتان را بردارید. بگذارید اعتماد کردن بهتان آسان تر شود. بی مرام نباشید و تکیه گاهی که دیگران از شما ساختند را ویران نکنید. اگر می‌دانستید آدم های دور و برتان چگونه همچون گنجشکی بی پناه نیازمند آغوش گرم و صمیمی شما هستند نمی توانستید آنقدر بی رحم باشید و نیاز هایشان را نادیده بگیرید . حواستان باشد قلب آدمها پاتوق شما نیستند. نمی توانید هر وقت دلتان خواست خودتان را در قلبشان جا کنید و بعد برای همیشه بروید گویی که هرگز نیامده بودید.قلب انسانها حرمت دارد. حرمت شکن نباشید...